ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့ေကာင္မေလး
တစ္ကယ္ေတာ့ ငါမင္းဆီမွာလိုခ်င္တာ
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ အၿပံဳးတစ္ခ်က္။
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ အနမ္းတစ္ခု။
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ ၿဖဴစင္တဲ့ရယ္သံေလး။
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ မင္းလက္နဲ႕ေဖ်ာ္ေပးတဲ့
ေကာ္ဖီခါးခါးေလးတစ္ခြက္။
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ ဂရုစိုက္မႈ။
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ သစၥာစကားတစ္ခြန္း။
ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ခု။
ဒါေပမယ့္ ငါလိုခ်င္တာေတြဘယ္ေတာ့မွ
မရနိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ဘာၿဖစ္လို႕လည္းဆိုေတာ့ မင္းက
ဟန္ေဆာင္မွေတြကိုသာ နွစ္သက္တဲ့
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေနလို႕ဘဲ.......။
OkIsU
Tuesday, January 29, 2008
Sunday, January 27, 2008
(အဆက္)
ေကာင္ကင္မ်ိဳးေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ေနသည္။ အိတ္ထဲမွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိုက္ဆံတစ္ၿပားမွမရွိေတာ့။
ခုလည္းၾကည့္ေလကိုယ့္ပိုက္ဆံမဟုတ္တိုင္းသူမ်ားပိုက္ဆံနဲ႕အားမနာပါးမနာစားေနတာ။ေတာ္ေသးတာေပ့ါ
ဒုတ္ထိုးမို႕လို႕။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးဒုတ္ ေတြ ေရေနတုန္းမွာပင္ ပါးစပ္ကပလုပ္ပေလာင္းႏွင့္.
"ဒီမယ္ ဒုတ္ထိုးေရာင္းတဲ့လူၾကီး။ ဟိုေလ ၀က္နားရြက္မရွိဘူးလား"
"ဟုတ္ကဲ့.. ၀က္နားရြက္ကုန္ေနလို႕ဗ်" ေမာ္စဥ္းစားသြားဟန္
"ဟင္ မရွိဘူးလား။ ဒါဆို အူဘဲစားေတာ့မယ္ .."
ေတာ္ေတာ္လညး္တတ္နိုင္တဲ့ ေကာင္မေလးဘဲ။ သူမ်ားတကာက ေကြ်းခ်င္လားမသိ မေကြ်းခ်င္လားမသိ။
အလုိက္ကန္း ဆိုးကို မသိဘူး။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးစဥ္းစားေနတုန္းမွာပင္
"ေတာ္ၿပီ ရွင္းလိုက္ေတာ့"
"ဗ်ာ"
"မဗ်ာနဲ႕ရွင္းလိုက္လို႕ေၿပာေနတယ္ေလ"
"ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့။ အကိုဘယ္ေလာက္က်လည္း"
ေကာင္ကင္မ်ိဳးေၿပာသာေၿပာရတယ္ေဇာေခြ်းေတြပ်ံေနတယ္။ရွိတာမွငါးေထာင္တည္းဒုတ္ကလည္းအေခ်ာင္း
၁၀၀ေလာက္ ေတာင္ ရွိလားမသိဘူး။ ဟူးးးးး သက္ၿပင္းတစ္ခုကိုခိုးၿပီးခ် လိုက္၏။
"အကို ငါးေထာင္ပါ"
ဟိုက္ေသၿပီဆရာ။ သြားၿပီ ရွိတာမွ ငါးေထာင္။ ရွင္းရမွာက ငါးေထာင္တဲ့။ ဒီပံုဆိုလမ္းေလွ်ာက္ၿပီးၿပန္ရမဲ့ကိန္းဆိုက္ေနၿပီ။
အဲဒါမွ ဒုကၡဘဲ..။
အိမ္ကလည္း ေလးမိုင္ေလာက္ေ၀းတာ..
"ေဟ့လူ ဘာငိုင္ေနတာလည္း။ ရွင္းေပးလိုက္ေလ"
အမယ္မယ္ ပံုကိုက ဆရာၾကီးေလသံနဲ႕။ ေတာက္(စိတ္ထဲတြင္ေခါက္လိုက္ေသာအသံ) တစ္သက္လံုးဘယ္
လူ႕ဆီကမွ နိုင္ထက္ စီးနင္း ေၿပာတာမခံရဘူး။ သူနဲ႕ေတြ႕မွ..
"ေအာ္.... ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ပိုက္ဆံကမ်ားတယ္ဆိုေတာ့ေရၾကည့္ေနလို႕ပါ"
"ေရၾကည့္ေတာ့လည္း ပိုက္ဆံကပိုထြက္လာမွာမွမဟုတ္တာၿမန္ၿမန္ေပးလိုက္စမ္းပါ"
"ဟုတ္.."
"လာသြားမယ္"
ေၿပာေၿပာဆိုဆို ေကာင္ကင္မ်ိဳးတစ္ရြတ္တိုက္၍ ယက္ကန္ယက္ကန္ပါသြားသည္။
*********************************************************************
မိုးသည္တစ္ဖြဲဖြဲက်ေနသည္။ အၿပင္မွာရာသီဥတုကသိပ္မေကာင္းလွ။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးလည္း အေၿခအေနသိပ္မ
ေကာင္းလွ။ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတဲ့ ၿဂိဳလ္မေလးဘဲ။ မေန႕ကေကာင္ကင္မ်ိဳး ေမာ္ဒုကၡေပးလို႕လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး
အိမ္ၿပန္လာရတယ္။ အိမ္ အၿပန္ မိုးကလည္းရြာေသးေတာ့ ေကာင္ကင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ထီးကလည္း မပါလာဘူး။
တိုက္စီ ငွားၿပီးၿပန္လာမယ္ဆိုေတာ့ လည္း မိုးရြာေတာ့ တိုက္စီတစ္စီးမွ မရွိ အၿပန္လမ္း လူမ်ားပါးေနဆဲ။ မိုးေရထဲမွာ
ဒီအတိုင္း ေလွ်ာက္ၿပီး ၿပန္လာရတာ ၄မိုင္ခရီး။ ၿပန္လာေတာ့မိုးက လည္းရြာေနေတာ့ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ခဏခဏၿဖစ္
တတ္ေသာ တုတ္ေကြးၿပန္ ၿဖစ္ေန၏။ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ကုတင္ေဘးကဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ဆို
ေမာ္ဆိုတဲ့ၿဂိဳလ္ မေလး ၿပန္ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ဖုန္းခလုတ္ကိုစတင္ႏွိပ္ လိုက္သည္။
" ဟဲလို ... ေမာ္ရွိပါလားခင္ဗ်ာ"
"ဟဲလို ေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာေၿပာေနပါတယ္။ဘယ္လူပါလဲ"
အသံခပ္ၾကည္ၾကည္နဲ႕အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး။
"ဟဲလို ေမာ္ရွိလားခင္ဗ်။က်ေနာ္ ေကာင္းကင္မ်ိဳးပါ။ သူကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ေခၚေပးလို႕ရမလား"
"ေအာ္ လတ္စသတ္ေတာ့ မင္းက ငါ့သမီးကိုလာေၾကာင္ေနတာကိုးး။ ဟဟ ေၾကာင္ခ်င္ရင္တၿခားနည္းနဲ႕
ေၾကာင္ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ"
တစ္ဖက္မွေၿပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ေကာင္းကင္မ်ိဳး ေဒါသထြက္သြား၏။
"ဒီမယ္အန္တီ စကားေၿပာရင္ၾကည့္ေၿပာပါ။ က်ေနာ္က ေမာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ"
"ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ။ နင္ဘာမွဆက္မေၿပာေနနဲ႕ေတာ့ ငါက၁၄ႏွစ္လံုးလံုးတီဗြီဂိမ္းကစားလာတာ။ လူေတြ
အေၾကာင္းေနာေၾကေနၿပီ"
"အင္ ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး။"
၁၄ႏွစ္လံုးလံုးတီဗြီဂိမ္းကစားလာတာတဲ့ လူေတြအေၾကာင္းေနာေၾက ေနၿပီတဲ့ ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး။
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕
"ခဏေနဦး။ ေဖၾကီးနဲ႕ေၿပာလိုက္ဦး။ သူကေၿပာခ်င္လို႕တဲ့’’
ဟာဒုကၡဘဲ သူအေဖနဲ႕ေၿပာရဦး။ဘယ္လိုပါ့လိမ့္
"ဟုတ္ကဲ့ ငါ့ကေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာေယာက်ာၤးပါ။ ငါတို႕အိမ္ကေတာ ့သိပ္မခ်မ္းသာပါဘူး။
တိုက္၁လံုး ကား၂စီးပိုင္ရံုေလာက္ပါ"
ဟာဒုကၡဘဲ လာၾကြားေနတယ္။ေနာက္ၿပီးဘာတဲ့ သူမိန္းမ ေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ
ေယာက်ာၤၤးတဲ့။ သူေၿပာသလို ဆို ကမာၻေပၚရွိတဲ့မိန္းမေတြကေယာက်ာၤးေတြအမ်ားၾကီးယူေနပံုမ်ိဳ။ဘယ္လိုမိသားစုနဲ႕
လာေတ႔ြေနလည္း မသိဘူး။ထိုအခ်ိန္ တြင္...
"ဟာ အေဖနဲ႕အေဖ ဒုကၡဘဲ။ ဘာေတြေလွ်ာက္ေၿပာေနတာလည္း။ သမီးသူငယ္ခ်င္းအဲဒါ ဖုန္းေပး။
ဟဲလို ဘာလဲ ေၿပာေကာင္းကင္မ်ိဳး။ ေနမေကာင္းဘူးဆိုဒီေန႕.."
ေကာင္ကင္းမ်ိဳး သက္ၿပင္းခ်လိုက္သည္။
" ေတာ္ေသးတာေပါ့။ နင္နဲ႕ေၿပာရပ့ါမလားလို႕။ နင္ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တာဘဲဟာ။ နင့္ေၾကာင့္ခုငါဖ်ားေနၿပီ"
"ဟင္... ငါနဲ႕လည္းဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ားဘာသာခင္ဗ်ား မိုးေရထဲေလွ်ာက္သြားၿပီးေတာ့"
"ဆိုင္တယ္ဟ ။ဆိုင္တယ္။ နင္လုပ္လို႕ ငါမိုးေရထဲမွာၿပန္ရတာ။ ေနာက္ၿပီး၄မိုင္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပန္ရတာ။
ငါ့ေနရာမွာ နင္သာ ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲစဥ္းစားၾကည့္"
ေမာ္တစ္ေယာက္ေတြေ၀သြားဟန္.။ တဖက္မွဘာမွၿပန္မေၿပာေတာ့။ ခဏအၾကာ..
"ငါေတာင္းပန္ ပါတယ္ေနာ္။ ငါ့ေၾကာင့္ခင္ဗ်ား ဖ်ားရတာ။ ဒီလိုလုပ္ေလ ငါဒီေန႕နင့္အိမ္လာၿပီးစာကူးေပးမယ္ေလ"
"ေအးေလၿပီးတာဘဲ။ ၿမန္ၿမန္လာခဲ့ေနာ္ မိုးခ်ဳပ္ရင္လက္မခံဘူး"
"ေအာင္မယ္လာလည္းကူးေပးရေသးတယ္။ ခုလာခဲ့မယ္ဒါဘဲ"
ေမာ္ဖုန္းခ်သြားသည္။ ေကာင္းကင္မ်ိဳး ခဏအနားယူလိုက္သည္။ခဏအၾကာ
"အန္တီေရ ေကာင္းကင္မ်ိဳးရွိလား"
အိမ္ေရွ႕တြင္ ေမ့ေမ့ကိုလွမ္းေမးေနေသာ ေမာ္။
(ဆက္ရန္)
OkIsU
ေကာင္ကင္မ်ိဳးေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ေနသည္။ အိတ္ထဲမွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိုက္ဆံတစ္ၿပားမွမရွိေတာ့။
ခုလည္းၾကည့္ေလကိုယ့္ပိုက္ဆံမဟုတ္တိုင္းသူမ်ားပိုက္ဆံနဲ႕အားမနာပါးမနာစားေနတာ။ေတာ္ေသးတာေပ့ါ
ဒုတ္ထိုးမို႕လို႕။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးဒုတ္ ေတြ ေရေနတုန္းမွာပင္ ပါးစပ္ကပလုပ္ပေလာင္းႏွင့္.
"ဒီမယ္ ဒုတ္ထိုးေရာင္းတဲ့လူၾကီး။ ဟိုေလ ၀က္နားရြက္မရွိဘူးလား"
"ဟုတ္ကဲ့.. ၀က္နားရြက္ကုန္ေနလို႕ဗ်" ေမာ္စဥ္းစားသြားဟန္
"ဟင္ မရွိဘူးလား။ ဒါဆို အူဘဲစားေတာ့မယ္ .."
ေတာ္ေတာ္လညး္တတ္နိုင္တဲ့ ေကာင္မေလးဘဲ။ သူမ်ားတကာက ေကြ်းခ်င္လားမသိ မေကြ်းခ်င္လားမသိ။
အလုိက္ကန္း ဆိုးကို မသိဘူး။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးစဥ္းစားေနတုန္းမွာပင္
"ေတာ္ၿပီ ရွင္းလိုက္ေတာ့"
"ဗ်ာ"
"မဗ်ာနဲ႕ရွင္းလိုက္လို႕ေၿပာေနတယ္ေလ"
"ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့။ အကိုဘယ္ေလာက္က်လည္း"
ေကာင္ကင္မ်ိဳးေၿပာသာေၿပာရတယ္ေဇာေခြ်းေတြပ်ံေနတယ္။ရွိတာမွငါးေထာင္တည္းဒုတ္ကလည္းအေခ်ာင္း
၁၀၀ေလာက္ ေတာင္ ရွိလားမသိဘူး။ ဟူးးးးး သက္ၿပင္းတစ္ခုကိုခိုးၿပီးခ် လိုက္၏။
"အကို ငါးေထာင္ပါ"
ဟိုက္ေသၿပီဆရာ။ သြားၿပီ ရွိတာမွ ငါးေထာင္။ ရွင္းရမွာက ငါးေထာင္တဲ့။ ဒီပံုဆိုလမ္းေလွ်ာက္ၿပီးၿပန္ရမဲ့ကိန္းဆိုက္ေနၿပီ။
အဲဒါမွ ဒုကၡဘဲ..။
အိမ္ကလည္း ေလးမိုင္ေလာက္ေ၀းတာ..
"ေဟ့လူ ဘာငိုင္ေနတာလည္း။ ရွင္းေပးလိုက္ေလ"
အမယ္မယ္ ပံုကိုက ဆရာၾကီးေလသံနဲ႕။ ေတာက္(စိတ္ထဲတြင္ေခါက္လိုက္ေသာအသံ) တစ္သက္လံုးဘယ္
လူ႕ဆီကမွ နိုင္ထက္ စီးနင္း ေၿပာတာမခံရဘူး။ သူနဲ႕ေတြ႕မွ..
"ေအာ္.... ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ပိုက္ဆံကမ်ားတယ္ဆိုေတာ့ေရၾကည့္ေနလို႕ပါ"
"ေရၾကည့္ေတာ့လည္း ပိုက္ဆံကပိုထြက္လာမွာမွမဟုတ္တာၿမန္ၿမန္ေပးလိုက္စမ္းပါ"
"ဟုတ္.."
"လာသြားမယ္"
ေၿပာေၿပာဆိုဆို ေကာင္ကင္မ်ိဳးတစ္ရြတ္တိုက္၍ ယက္ကန္ယက္ကန္ပါသြားသည္။
*********************************************************************
မိုးသည္တစ္ဖြဲဖြဲက်ေနသည္။ အၿပင္မွာရာသီဥတုကသိပ္မေကာင္းလွ။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးလည္း အေၿခအေနသိပ္မ
ေကာင္းလွ။ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတဲ့ ၿဂိဳလ္မေလးဘဲ။ မေန႕ကေကာင္ကင္မ်ိဳး ေမာ္ဒုကၡေပးလို႕လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး
အိမ္ၿပန္လာရတယ္။ အိမ္ အၿပန္ မိုးကလည္းရြာေသးေတာ့ ေကာင္ကင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ထီးကလည္း မပါလာဘူး။
တိုက္စီ ငွားၿပီးၿပန္လာမယ္ဆိုေတာ့ လည္း မိုးရြာေတာ့ တိုက္စီတစ္စီးမွ မရွိ အၿပန္လမ္း လူမ်ားပါးေနဆဲ။ မိုးေရထဲမွာ
ဒီအတိုင္း ေလွ်ာက္ၿပီး ၿပန္လာရတာ ၄မိုင္ခရီး။ ၿပန္လာေတာ့မိုးက လည္းရြာေနေတာ့ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ခဏခဏၿဖစ္
တတ္ေသာ တုတ္ေကြးၿပန္ ၿဖစ္ေန၏။ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ကုတင္ေဘးကဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ဆို
ေမာ္ဆိုတဲ့ၿဂိဳလ္ မေလး ၿပန္ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ဖုန္းခလုတ္ကိုစတင္ႏွိပ္ လိုက္သည္။
" ဟဲလို ... ေမာ္ရွိပါလားခင္ဗ်ာ"
"ဟဲလို ေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာေၿပာေနပါတယ္။ဘယ္လူပါလဲ"
အသံခပ္ၾကည္ၾကည္နဲ႕အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး။
"ဟဲလို ေမာ္ရွိလားခင္ဗ်။က်ေနာ္ ေကာင္းကင္မ်ိဳးပါ။ သူကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ေခၚေပးလို႕ရမလား"
"ေအာ္ လတ္စသတ္ေတာ့ မင္းက ငါ့သမီးကိုလာေၾကာင္ေနတာကိုးး။ ဟဟ ေၾကာင္ခ်င္ရင္တၿခားနည္းနဲ႕
ေၾကာင္ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ"
တစ္ဖက္မွေၿပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ေကာင္းကင္မ်ိဳး ေဒါသထြက္သြား၏။
"ဒီမယ္အန္တီ စကားေၿပာရင္ၾကည့္ေၿပာပါ။ က်ေနာ္က ေမာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ"
"ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ။ နင္ဘာမွဆက္မေၿပာေနနဲ႕ေတာ့ ငါက၁၄ႏွစ္လံုးလံုးတီဗြီဂိမ္းကစားလာတာ။ လူေတြ
အေၾကာင္းေနာေၾကေနၿပီ"
"အင္ ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး။"
၁၄ႏွစ္လံုးလံုးတီဗြီဂိမ္းကစားလာတာတဲ့ လူေတြအေၾကာင္းေနာေၾက ေနၿပီတဲ့ ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး။
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕
"ခဏေနဦး။ ေဖၾကီးနဲ႕ေၿပာလိုက္ဦး။ သူကေၿပာခ်င္လို႕တဲ့’’
ဟာဒုကၡဘဲ သူအေဖနဲ႕ေၿပာရဦး။ဘယ္လိုပါ့လိမ့္
"ဟုတ္ကဲ့ ငါ့ကေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာေယာက်ာၤးပါ။ ငါတို႕အိမ္ကေတာ ့သိပ္မခ်မ္းသာပါဘူး။
တိုက္၁လံုး ကား၂စီးပိုင္ရံုေလာက္ပါ"
ဟာဒုကၡဘဲ လာၾကြားေနတယ္။ေနာက္ၿပီးဘာတဲ့ သူမိန္းမ ေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ
ေယာက်ာၤၤးတဲ့။ သူေၿပာသလို ဆို ကမာၻေပၚရွိတဲ့မိန္းမေတြကေယာက်ာၤးေတြအမ်ားၾကီးယူေနပံုမ်ိဳ။ဘယ္လိုမိသားစုနဲ႕
လာေတ႔ြေနလည္း မသိဘူး။ထိုအခ်ိန္ တြင္...
"ဟာ အေဖနဲ႕အေဖ ဒုကၡဘဲ။ ဘာေတြေလွ်ာက္ေၿပာေနတာလည္း။ သမီးသူငယ္ခ်င္းအဲဒါ ဖုန္းေပး။
ဟဲလို ဘာလဲ ေၿပာေကာင္းကင္မ်ိဳး။ ေနမေကာင္းဘူးဆိုဒီေန႕.."
ေကာင္ကင္းမ်ိဳး သက္ၿပင္းခ်လိုက္သည္။
" ေတာ္ေသးတာေပါ့။ နင္နဲ႕ေၿပာရပ့ါမလားလို႕။ နင္ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တာဘဲဟာ။ နင့္ေၾကာင့္ခုငါဖ်ားေနၿပီ"
"ဟင္... ငါနဲ႕လည္းဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ားဘာသာခင္ဗ်ား မိုးေရထဲေလွ်ာက္သြားၿပီးေတာ့"
"ဆိုင္တယ္ဟ ။ဆိုင္တယ္။ နင္လုပ္လို႕ ငါမိုးေရထဲမွာၿပန္ရတာ။ ေနာက္ၿပီး၄မိုင္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပန္ရတာ။
ငါ့ေနရာမွာ နင္သာ ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲစဥ္းစားၾကည့္"
ေမာ္တစ္ေယာက္ေတြေ၀သြားဟန္.။ တဖက္မွဘာမွၿပန္မေၿပာေတာ့။ ခဏအၾကာ..
"ငါေတာင္းပန္ ပါတယ္ေနာ္။ ငါ့ေၾကာင့္ခင္ဗ်ား ဖ်ားရတာ။ ဒီလိုလုပ္ေလ ငါဒီေန႕နင့္အိမ္လာၿပီးစာကူးေပးမယ္ေလ"
"ေအးေလၿပီးတာဘဲ။ ၿမန္ၿမန္လာခဲ့ေနာ္ မိုးခ်ဳပ္ရင္လက္မခံဘူး"
"ေအာင္မယ္လာလည္းကူးေပးရေသးတယ္။ ခုလာခဲ့မယ္ဒါဘဲ"
ေမာ္ဖုန္းခ်သြားသည္။ ေကာင္းကင္မ်ိဳး ခဏအနားယူလိုက္သည္။ခဏအၾကာ
"အန္တီေရ ေကာင္းကင္မ်ိဳးရွိလား"
အိမ္ေရွ႕တြင္ ေမ့ေမ့ကိုလွမ္းေမးေနေသာ ေမာ္။
(ဆက္ရန္)
OkIsU
Thursday, January 24, 2008
က်ေနာ့္ရဲ႕အိပ္ယာေလး
တစ္ခ်ိန္က စိတ္ညစ္စြာအိပ္ခဲ့တာ
ဒီအိပ္ယာေလးဘဲ။
တစ္ခ်ိန္က အေမရိုက္လို႕ ငိုၿပီး
အိပ္ခဲ့တာလည္း ဒီအိပ္ယာေလးဘဲ။
တစ္ခ်ိန္က အိပ္မရလို႕ ကဗ်ာေတြ
ထုိင္ေရးခဲ့တာလည္း ဒီအိပ္ယာေလးဘဲ။
တစ္ခ်ိန္က ဗိုက္ဆာလို႕ မုန္႕ေတြစားရင္း
အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလည္း ဒီအိပ္ယာေလးဘဲ။
တစ္ခ်ိန္က အိမ္မက္ေတြကိုစိတ္ကူးယဥ္ၿပီး
အိပ္ခဲ့တာလည္း ဒီအိပ္ယာေလးဘဲ။
တစ္ခ်ိန္က ႏွင္းက်တဲ့ရက္ေတြမွာလည္း
ခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ေခြခဲ့တာ ဒီအိပ္ယာေလးဘဲ။
ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ ခ်မ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
ေႏြးေစခဲ့တယ္ ဒီအိပ္ယာေလးကို
အရမ္းေက်းဇူးတင္မိတယ္ဗ်ာ....။
OkIsU
Tuesday, January 22, 2008
ၿဖစ္တတ္ပါတယ္....
မိုးသည္တၿဖိဳက္ၿဖိဳက္ႏွင့္ရြာေနသည္။မနက္ေစာေစာမိုးရြာေနသည္မို႕ ဘတ္စ္ကားဂိတ္တြင္လူမ်ားၿပည့္က်ပ္ေနသည္။
"ဟင္း......မိုးရြာရတဲ့ထဲဘတ္စ္ကားကလည္းမလာနိုင္ဘူး"
ေမာ္တစ္ေယာက္ေရရြတ္လိုက္သည္။ခဏ အၾကာတြင္ဘတ္စ္ကားတစ္စီးစိုက္လာသည္။လူကလည္းက်ပ္သည္မို႕ေမာ္တိုး၍အတက္
"အား........"
အေနာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရုပ္ကခပ္ေခ်ာေခ်ာမွာမွ ေၿပာင္စပ္စပ္ရုပ္ေပါက္ေနသည္။အသက္ကေတာ့ သူ႕ႏွင္တူတူေလာက္ဘဲရွိလိမ့္မည္။
သူ႕လိုဘဲအၿဖဴႏွင့္အစိမ္းကို၀တ္ထားသည္။
"ေဟ့လူ ဘယ္လိုၿဖစ္လို႕မ်ားသူမ်ားေၿခေထာက္ကို တက္နင္းထားတာလည္း"
ေမာ္စိတ္ဆိုးဆိုးႏွင့္ေအာ္လိုက္သည္။
"ဟာ......ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ" ေၿပာေနရင္းမွာပင္
"ေဟ့....လိုက္မွာလားမလိုက္ဘူးလား"
အေနာက္ကစပါယ္ယာေအာ္လိုက္သံေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သားလန္႕သြားသည္။ေမာ္ေၿခေထာက္ ကလည္းနာေနသည္မို႕"မတတ္နိုင္ဘူး"ဟုစိတ္ထဲတြင္
ေရရြတ္လိုက္သည္။
"မလိုက္ေတာဘူး" ေဘးနားကကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက မ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္ၿဖင့္
"ဟာ... ကြ်န္ေတာ့ေၾကာင့္ၿဖစ္ရတဲ့အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ"
ေမာ္ ေတာ္ေတာ္ေတာ့တင္းေနသည္။ဒါေပမယ့္ စိတ္ကိုေလွ်ာ့၍
"ရပါတယ္။မေတာ္တဆ ၿဖစ္တာဘဲ"
ေၿပာသာေၿပာရသည္။ေမာ္လံုး၀မေက်နပ္တာေတာ့ အမွန္ပင္။ေမာ္ အၾကံထုတ္ေနသည္။ဟုတ္ၿပီ ေမာ္စိတ္ထဲတြင္ေရရြတ္လိုက္သည္။
"ေဟ့လူ ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလည္း။လူကို တြဲဦးေလဗ်ာ"
"ဟာ...ဟုတ္ကဲ့။ေက်ာင္းလညး္ မမွီေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္ကိုသြားမလို႕လည္း" ေမာ္ခပ္တည္တည္ၿပံဳး၍
"ဖိနပ္ဆိုင္" ရုတ္တရက္မို႕ေၾကာင္သြားသည္။ေမာ္က
"ခင္ဗ်ား ေၾကာင့္က်ေနာ့ဖိနပ္ၿပတ္သြားရတာ ၀ယ္ေပးရမယ္ေလဗ်ာ"
"ေၾသာ္....ဟုတ္ကဲ့"
ေမာ္ေပ်ာ္သြားသည္။စိတ္ထဲတြင္ ငါ့အၾကံေအာင္ၿပီဟုေရရြတ္လိုက္သည္။သူ႕ကိုေမာ္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ကပ္ထဲကပိုက္ဆံထုတ္၍ေရတြက္ေနသည္။
**********************************************************************************
မိုးတိတ္၍ေနထြက္စၿပဳေနသည္။ေနထြက္ခါစမို႕ ပတ္၀န္းက်င္သည္သာယာေနသည္။ရာသီဥတုႏွင့္ အတူေမာ္၏မ်က္ႏွာသည္ ၿပံဳးရႊင္ေန၏ေမာ္ကလမ္းေလွ်ာက္ရင္း
"ေဟ့လူ...ဖိနပ္၀ယ္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးဘဲေနာ္။ဒါနဲ႕ ေနပါဦးခင္ဗ်ားနံမည္က"
"ေၾသာ္.....က်ေနာ့နံမည္ကေကာင္းကင္မ်ိဳးပါ။မင္းနံမည္ကေရာ"
"ဟယ္နံမည္က အစမ္းပါလား။အဲနံမည္ ရွားတယ္ေနာ့။က်ေနာ့နံမည္က ေမာ္ပါ ေတြရတာ၀မ္းသာပါတယ္"
ေမာ္လက္ကိုထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ေကာင္းကင္မ်ိဳး ၿပံဳး၍ေမာ္လက္ကို ကိုင္လိုက္သည္။ေမာ္က
"ဒါဆိုခင္ဗ်ားနဲ႕ က်ေနာ္သူငယ္ခ်ငး္ၿဖစ္ၿပီေပါ့ေနာ္" ေကာင္းကင္မ်ိဳးၿပံဳး၍
"ဒါေပါ့"
ေမာ္ႏွင့္ေကာင္းကင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္၍အားရပါးရရယ္လိုက္ၾကသည္။
***********************************************************************************
ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ေနလံုးၾကီးကၿပံဳး၍ၾကည့္ေန၏။မနက္ခင္း၏အလွကိုငွက္ကေလး မ်ားက ေတးဆိုေနသည္။ ထိုမနက္ခင္းတြင္ေမာ္လမ္းေလွ်ာက္ရသည္မွာ
စိတ္ထဲတြင္ၾကည္လင္ေနသည္။ ကားဂိတ္တြင္ေမာ္ ေကာင္းကင္မ်ိဳးကိုလိုက္ရွာေနမိသည္။
"သူဘယ္မွာလည္းမသိဘူးေနာ္"
ေမာ္မေတြ႕သည့္အဆံုး ကားေပၚသို႕တက္သြားသည္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္ကင္မ်ိဳး၏ အေၾကာင္းကိုစဥ္းစားေနမိသည္။
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မ်က္ရည္၀ဲသြားသည္။
"ငါ့ကိုမ်ား ေမ့သြားၿပီလားမသိဘူး"
ေမာ္ပါးစပ္ကတိုးတိုးေလးေရရြတ္လိုက္သည္။
*********************************************************************************
ေမာ္၏ ေၿခလွမ္းမ်ားသည္တကင္ၾကြမွဳမရွိ အခန္းထဲသို႕တစ္လွမ္းၿခင္းေလွ်ာက္သြား၏။ အခန္း၀သို႕ေရာက္သည္ႏွင့္ တံခါးဖြင့္မည္အလုပ္။ တံခါးဖြင့္၍ေၿပးထြက္လာ
ေသာလူတစ္ေယာက္။
"အင့္"
"အား"
ရုတ္တရက္မို႕ ေမာ္ေရွာင္မခ်ိန္မရ။ မ်က္လံုးထဲ ၿပာသြားသည္။ေခါင္းထဲတြင္မူးေနာက္သြားသည္..။
"ဟင္ ေကာင္ကင္မ်ိဳး"
ဟုတ္ပါသည္ ေကာင္ကင္မ်ိဳးအစစ္။ ကိုယ့္ေခါင္းကိုကိုယ္ ပြတ္ေနသည့္ေကာင္းကင္မ်ိဳး
"ဟာ....ေမာ္မလား"
ႏွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ အံၾသ၍ၾကည့္ေနၾကသည္။
"ေဟ့ေကာင္ ဘယ္ေၿပးမလဲမိၿပီ"
အေနာက္က ေအာ္လိုက္ေသာ လူအုပ္စုေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္သားလန္႕သြားသြားသည္။
"ေမာ္ ေဆာရီးေနာ္နာေသးလားဟင္"
ႏွစ္ေယာက္သားေတာ္ေတာ္နာသြားသည္ကအမွန္ပင္။ ကိုယ့္ႏွဖူးကိုယ္ၿပန္စမ္းၾကည့္ေတာ့ ဖုၾကီးထြက္ေနသည္။
"ဟင္....ဘုထြက္သြားၿပီ"
"ဟယ္.. ဟုတ္ပါ့"
*********************************************************************************
အရိပ္ရသစ္ပင္ၾကီးတစ္ခုတြင္ ထိုင္ေနသည္။ေမာ္တစ္ေယာက္ စိတ္ေတာ္ေတာ္ေလးကိုညစ္ေနသည္။ သူနဲ႕စေတြထဲကကို ကံကဆိုးေနတာ။ ခုလည္းၾကည့္ေလေခါင္း
မွာ အလကားေနရင္းဘုတစ္လံုးရသြားသည္။
"အားးးးးးးးးး ေဟ့လူ။ ၿဖည္းၿဖည္းလုပ္ပါ။နာလိုက္တာ။ကိုယ့္အသားမဟုတ္တိုင္း"
"အိုးး...ေဆာရီးဘဲဗ်ာ။စိတ္ပါသြားလို႕ ဥံဳဖြ"
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္သည္။ စိတ္ထဲတြင္ အၾကံတစ္ခုရသြားသည္။
"ေဟ့လူ....ၿပီးရင္ငါ့ကိုမုန္႕လိုက္၀ယ္ေကြ်းရမယ္" ရုတ္တရက္မို႕
"ဗ်ာ...." ေမာ္ခပ္တည္တည္ၿဖင့္
" မဗ်ာနဲ႕ ၀ယ္ေကြ်းဆို၀ယ္ေကြ်းဒါဘဲ "
ေကာင္းကင္မ်ိဳးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကပ္ထုပ္ကိုင္ၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ႏွင့္စိတ္ညစ္ေနသည့္ပံု။
(ဆက္ရန္)
OkIsU
မိုးသည္တၿဖိဳက္ၿဖိဳက္ႏွင့္ရြာေနသည္။မနက္ေစာေစာမိုးရြာေနသည္မို႕ ဘတ္စ္ကားဂိတ္တြင္လူမ်ားၿပည့္က်ပ္ေနသည္။
"ဟင္း......မိုးရြာရတဲ့ထဲဘတ္စ္ကားကလည္းမလာနိုင္ဘူး"
ေမာ္တစ္ေယာက္ေရရြတ္လိုက္သည္။ခဏ အၾကာတြင္ဘတ္စ္ကားတစ္စီးစိုက္လာသည္။လူကလည္းက်ပ္သည္မို႕ေမာ္တိုး၍အတက္
"အား........"
အေနာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရုပ္ကခပ္ေခ်ာေခ်ာမွာမွ ေၿပာင္စပ္စပ္ရုပ္ေပါက္ေနသည္။အသက္ကေတာ့ သူ႕ႏွင္တူတူေလာက္ဘဲရွိလိမ့္မည္။
သူ႕လိုဘဲအၿဖဴႏွင့္အစိမ္းကို၀တ္ထားသည္။
"ေဟ့လူ ဘယ္လိုၿဖစ္လို႕မ်ားသူမ်ားေၿခေထာက္ကို တက္နင္းထားတာလည္း"
ေမာ္စိတ္ဆိုးဆိုးႏွင့္ေအာ္လိုက္သည္။
"ဟာ......ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ" ေၿပာေနရင္းမွာပင္
"ေဟ့....လိုက္မွာလားမလိုက္ဘူးလား"
အေနာက္ကစပါယ္ယာေအာ္လိုက္သံေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သားလန္႕သြားသည္။ေမာ္ေၿခေထာက္ ကလည္းနာေနသည္မို႕"မတတ္နိုင္ဘူး"ဟုစိတ္ထဲတြင္
ေရရြတ္လိုက္သည္။
"မလိုက္ေတာဘူး" ေဘးနားကကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက မ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္ၿဖင့္
"ဟာ... ကြ်န္ေတာ့ေၾကာင့္ၿဖစ္ရတဲ့အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ"
ေမာ္ ေတာ္ေတာ္ေတာ့တင္းေနသည္။ဒါေပမယ့္ စိတ္ကိုေလွ်ာ့၍
"ရပါတယ္။မေတာ္တဆ ၿဖစ္တာဘဲ"
ေၿပာသာေၿပာရသည္။ေမာ္လံုး၀မေက်နပ္တာေတာ့ အမွန္ပင္။ေမာ္ အၾကံထုတ္ေနသည္။ဟုတ္ၿပီ ေမာ္စိတ္ထဲတြင္ေရရြတ္လိုက္သည္။
"ေဟ့လူ ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလည္း။လူကို တြဲဦးေလဗ်ာ"
"ဟာ...ဟုတ္ကဲ့။ေက်ာင္းလညး္ မမွီေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္ကိုသြားမလို႕လည္း" ေမာ္ခပ္တည္တည္ၿပံဳး၍
"ဖိနပ္ဆိုင္" ရုတ္တရက္မို႕ေၾကာင္သြားသည္။ေမာ္က
"ခင္ဗ်ား ေၾကာင့္က်ေနာ့ဖိနပ္ၿပတ္သြားရတာ ၀ယ္ေပးရမယ္ေလဗ်ာ"
"ေၾသာ္....ဟုတ္ကဲ့"
ေမာ္ေပ်ာ္သြားသည္။စိတ္ထဲတြင္ ငါ့အၾကံေအာင္ၿပီဟုေရရြတ္လိုက္သည္။သူ႕ကိုေမာ္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ကပ္ထဲကပိုက္ဆံထုတ္၍ေရတြက္ေနသည္။
**********************************************************************************
မိုးတိတ္၍ေနထြက္စၿပဳေနသည္။ေနထြက္ခါစမို႕ ပတ္၀န္းက်င္သည္သာယာေနသည္။ရာသီဥတုႏွင့္ အတူေမာ္၏မ်က္ႏွာသည္ ၿပံဳးရႊင္ေန၏ေမာ္ကလမ္းေလွ်ာက္ရင္း
"ေဟ့လူ...ဖိနပ္၀ယ္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးဘဲေနာ္။ဒါနဲ႕ ေနပါဦးခင္ဗ်ားနံမည္က"
"ေၾသာ္.....က်ေနာ့နံမည္ကေကာင္းကင္မ်ိဳးပါ။မင္းနံမည္ကေရာ"
"ဟယ္နံမည္က အစမ္းပါလား။အဲနံမည္ ရွားတယ္ေနာ့။က်ေနာ့နံမည္က ေမာ္ပါ ေတြရတာ၀မ္းသာပါတယ္"
ေမာ္လက္ကိုထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ေကာင္းကင္မ်ိဳး ၿပံဳး၍ေမာ္လက္ကို ကိုင္လိုက္သည္။ေမာ္က
"ဒါဆိုခင္ဗ်ားနဲ႕ က်ေနာ္သူငယ္ခ်ငး္ၿဖစ္ၿပီေပါ့ေနာ္" ေကာင္းကင္မ်ိဳးၿပံဳး၍
"ဒါေပါ့"
ေမာ္ႏွင့္ေကာင္းကင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္၍အားရပါးရရယ္လိုက္ၾကသည္။
***********************************************************************************
ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ေနလံုးၾကီးကၿပံဳး၍ၾကည့္ေန၏။မနက္ခင္း၏အလွကိုငွက္ကေလး မ်ားက ေတးဆိုေနသည္။ ထိုမနက္ခင္းတြင္ေမာ္လမ္းေလွ်ာက္ရသည္မွာ
စိတ္ထဲတြင္ၾကည္လင္ေနသည္။ ကားဂိတ္တြင္ေမာ္ ေကာင္းကင္မ်ိဳးကိုလိုက္ရွာေနမိသည္။
"သူဘယ္မွာလည္းမသိဘူးေနာ္"
ေမာ္မေတြ႕သည့္အဆံုး ကားေပၚသို႕တက္သြားသည္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္ကင္မ်ိဳး၏ အေၾကာင္းကိုစဥ္းစားေနမိသည္။
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မ်က္ရည္၀ဲသြားသည္။
"ငါ့ကိုမ်ား ေမ့သြားၿပီလားမသိဘူး"
ေမာ္ပါးစပ္ကတိုးတိုးေလးေရရြတ္လိုက္သည္။
*********************************************************************************
ေမာ္၏ ေၿခလွမ္းမ်ားသည္တကင္ၾကြမွဳမရွိ အခန္းထဲသို႕တစ္လွမ္းၿခင္းေလွ်ာက္သြား၏။ အခန္း၀သို႕ေရာက္သည္ႏွင့္ တံခါးဖြင့္မည္အလုပ္။ တံခါးဖြင့္၍ေၿပးထြက္လာ
ေသာလူတစ္ေယာက္။
"အင့္"
"အား"
ရုတ္တရက္မို႕ ေမာ္ေရွာင္မခ်ိန္မရ။ မ်က္လံုးထဲ ၿပာသြားသည္။ေခါင္းထဲတြင္မူးေနာက္သြားသည္..။
"ဟင္ ေကာင္ကင္မ်ိဳး"
ဟုတ္ပါသည္ ေကာင္ကင္မ်ိဳးအစစ္။ ကိုယ့္ေခါင္းကိုကိုယ္ ပြတ္ေနသည့္ေကာင္းကင္မ်ိဳး
"ဟာ....ေမာ္မလား"
ႏွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ အံၾသ၍ၾကည့္ေနၾကသည္။
"ေဟ့ေကာင္ ဘယ္ေၿပးမလဲမိၿပီ"
အေနာက္က ေအာ္လိုက္ေသာ လူအုပ္စုေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္သားလန္႕သြားသြားသည္။
"ေမာ္ ေဆာရီးေနာ္နာေသးလားဟင္"
ႏွစ္ေယာက္သားေတာ္ေတာ္နာသြားသည္ကအမွန္ပင္။ ကိုယ့္ႏွဖူးကိုယ္ၿပန္စမ္းၾကည့္ေတာ့ ဖုၾကီးထြက္ေနသည္။
"ဟင္....ဘုထြက္သြားၿပီ"
"ဟယ္.. ဟုတ္ပါ့"
*********************************************************************************
အရိပ္ရသစ္ပင္ၾကီးတစ္ခုတြင္ ထိုင္ေနသည္။ေမာ္တစ္ေယာက္ စိတ္ေတာ္ေတာ္ေလးကိုညစ္ေနသည္။ သူနဲ႕စေတြထဲကကို ကံကဆိုးေနတာ။ ခုလည္းၾကည့္ေလေခါင္း
မွာ အလကားေနရင္းဘုတစ္လံုးရသြားသည္။
"အားးးးးးးးးး ေဟ့လူ။ ၿဖည္းၿဖည္းလုပ္ပါ။နာလိုက္တာ။ကိုယ့္အသားမဟုတ္တိုင္း"
"အိုးး...ေဆာရီးဘဲဗ်ာ။စိတ္ပါသြားလို႕ ဥံဳဖြ"
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္သည္။ စိတ္ထဲတြင္ အၾကံတစ္ခုရသြားသည္။
"ေဟ့လူ....ၿပီးရင္ငါ့ကိုမုန္႕လိုက္၀ယ္ေကြ်းရမယ္" ရုတ္တရက္မို႕
"ဗ်ာ...." ေမာ္ခပ္တည္တည္ၿဖင့္
" မဗ်ာနဲ႕ ၀ယ္ေကြ်းဆို၀ယ္ေကြ်းဒါဘဲ "
ေကာင္းကင္မ်ိဳးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကပ္ထုပ္ကိုင္ၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ႏွင့္စိတ္ညစ္ေနသည့္ပံု။
(ဆက္ရန္)
OkIsU
Thursday, January 17, 2008
200 pounds beauty
က်ေနာ္ဟိုႏႈိက္ဒီႏႈိက္နဲ႕ ကားေလးတစ္ကားေတြ႕ပါတယ္။ 200 pounds တဲ့ၾကည့္တာေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းတယ္။
အဲဒီထဲကေကာင္မေလးကို ၾကည့္ၿပီးသနားမိတယ္ဗ်ာ။ ၀လို႕လူေတြက သူ႕ကိုႏွိမ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္လည္း၀တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ။
၂၀၀၈(သို႕)၂၀၀၉..၂၀၀... မွာ ၀တဲ့လူေတြေခတ္မစားနုိင္ဘူးလို႕ဘယ္လူေၿပာနိုင္လည္းဗ်ာ။(ကိုယ္၀လို႕ေၿပာတာဖစ္ပါသည္)
စိတ္၀င္စားရင္ ဒီမွာ ၾကည့္လို႕ရပါတယ္။ ဒီကားေလးၾကည့္ၿပီး ၀တဲ့လူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကိုနားလည္ေပးနိုင္ၾကပါေစ။
ၾကိဳးစားေနပါဦးမည္......
Okisu
Wednesday, January 16, 2008
Saturday, January 12, 2008
ဂ်ပန္အစားအစာမ်ား
အသားကင္(ရာခိနိခု)ၿဖစ္ပါတယ္။က်ေနာ္ကေတာ့ ေဖၾကီးနဲ႕ေမၾကီးနဲ႕တူတူအၿမဲသြားစားၿဖစ္တယ္။
န ဘယ္လို႕ေခၚပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ေအးတဲ့အခ်ိန္မွာအမ်ားဆံုးစားၿဖစ္တယ္။
ဂ်ပန္တိုက်ိဳၿမိဳ႕ရဲ႕ နံမည္အၾကီးဆံုးေခါက္ဆြဲၿပဳတ္(ra min)ၿဖစ္ပါတယ္။
အုတုန္းလို႕ေခၚပါတယ္။ ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္တမ်ိဳးပါ..ေက်ာင္းမွာဆိုခဏခဏစားရတယ္။
န ဘယ္လို႕ေခၚပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ေအးတဲ့အခ်ိန္မွာအမ်ားဆံုးစားၿဖစ္တယ္။
ဂ်ပန္တိုက်ိဳၿမိဳ႕ရဲ႕ နံမည္အၾကီးဆံုးေခါက္ဆြဲၿပဳတ္(ra min)ၿဖစ္ပါတယ္။
အုတုန္းလို႕ေခၚပါတယ္။ ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္တမ်ိဳးပါ..ေက်ာင္းမွာဆိုခဏခဏစားရတယ္။ေဆာရီးဘဲဗ်ာက်ေနာ္ဒီတစ္ပတ္ေနမေကာင္းလို႕ပိုအသစ္တင္တာက်ဲသြားတယ္။ သယ္ရင္းေတြက မုန္႕စားခ်င္တယ္လို႕ေၿပာလို႕
ဂ်ပန္မွာနံမည္အၾကီးဆံုးအစားအေသာက္ေတြ တင္ေပးလိုက္တာပါ။စားၾကေနာ္၀ေအာင္စားၾက။မေလာက္ရင္ ပါဆယ္ပါဆြဲသြား
လိုရတယ္။
ၾကိဳးစားေနပါဦးမည္......
Okisu
Okisu
Tuesday, January 8, 2008
ေမာ္ဒန္အလြန္
ေရာ့...
ယူလိုက္စမ္းပါ ေဟာဒီ
ပၪၥလက္ ရင္ဘတ္
ဖြင့္ထားတယ္
ႏွလံုးသားတံခါးေတြ
ငါ့ရဲ႕ ကာရံမဲ့ေနတဲ့
ရင္ခြင္တစ္စံုနဲ႕
ခဏတာေႏြးေထြးမႈ
ေပးနိုင္တယ္။
အမုန္းဆိုတာၾကီးကို
ၾကက္ေၿခခတ္ထားလိုက္
အခ်စ္ဆိုတာၾကီးကိုလည္း
ခဏေခါက္ထားလိုက္။
မေက်နပ္ရင္Delete ပါ လုပ္နုိင္တယ္။
ခံစားခ်က္ဆိုတာ ပင္အပ္တစ္ေခ်ာင္းပါ။
ဘ၀ဆိုတာ ဆူနာမီေရလႈိင္း။
သစၥာဆိုတာ ေကာင္းကင္ၾကီး။
အဲဒီလိုေပါ့ပ်က္ပ်က္ ေတြးလိုက္ပါ။
တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ အရာအားလံုးကို
ခံစားတတ္လာမွာေပါ့.......။
ၾကိဳးစားေနပါဦးမည္......
Okisu
ေရာ့...
ယူလိုက္စမ္းပါ ေဟာဒီ
ပၪၥလက္ ရင္ဘတ္
ဖြင့္ထားတယ္
ႏွလံုးသားတံခါးေတြ
ငါ့ရဲ႕ ကာရံမဲ့ေနတဲ့
ရင္ခြင္တစ္စံုနဲ႕
ခဏတာေႏြးေထြးမႈ
ေပးနိုင္တယ္။
အမုန္းဆိုတာၾကီးကို
ၾကက္ေၿခခတ္ထားလိုက္
အခ်စ္ဆိုတာၾကီးကိုလည္း
ခဏေခါက္ထားလိုက္။
မေက်နပ္ရင္Delete ပါ လုပ္နုိင္တယ္။
ခံစားခ်က္ဆိုတာ ပင္အပ္တစ္ေခ်ာင္းပါ။
ဘ၀ဆိုတာ ဆူနာမီေရလႈိင္း။
သစၥာဆိုတာ ေကာင္းကင္ၾကီး။
အဲဒီလိုေပါ့ပ်က္ပ်က္ ေတြးလိုက္ပါ။
တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ အရာအားလံုးကို
ခံစားတတ္လာမွာေပါ့.......။
ၾကိဳးစားေနပါဦးမည္......
Okisu
Friday, January 4, 2008
Wednesday, January 2, 2008
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီသို႕
အတၱေတြ ေခါင္ခိုက္ေနတဲ့ၿမိဳ႕
တစ္ခ်ိန္က ငါ့တို႕တူတူ
လမ္းေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တယ္။
ပန္းခင္းထားတဲ့ လမ္းထဲမွာ
အၿဖဴေရာင္ ဖိနပ္ေတြနဲ႕
နင္းၿဖတ္ဖူးခဲ့တယ္။
အၿဖဴေရာင္တိမ္တိုက္
ေတြကိုလည္း တစ္ခ်ိန္က
ေငးၾကည့္ရင္း သီခ်င္းေတြ
ေအာ္ဆိုခဲ့ဘူးတယ္။
fighter ဂိမ္းေတြကိုလည္း
ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့
ၿပိဳင္ႏွိပ္ဖူးခဲ့တယ္။
ေကာင္မေလးေတြ
ေရွ႕က်ရင္လည္း
ဂိုက္ေပးၾကမ္းရတာ အေမာ။
တကယ္ လို႕မ်ားငါတို႕ေတြ
ၿပန္ေတြ႕ ခ့ဲရင္
မွတ္မိပါဦးမလား။
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ
new yearနဲ႕အတူ
ခင္မက္လွ်က္.......
(သယ္ရင္း ထိန္လင္းေအာင္ <ခတၱသာေကတ> သို႕႕႕႕)
အတၱေတြ ေခါင္ခိုက္ေနတဲ့ၿမိဳ႕
တစ္ခ်ိန္က ငါ့တို႕တူတူ
လမ္းေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တယ္။
ပန္းခင္းထားတဲ့ လမ္းထဲမွာ
အၿဖဴေရာင္ ဖိနပ္ေတြနဲ႕
နင္းၿဖတ္ဖူးခဲ့တယ္။
အၿဖဴေရာင္တိမ္တိုက္
ေတြကိုလည္း တစ္ခ်ိန္က
ေငးၾကည့္ရင္း သီခ်င္းေတြ
ေအာ္ဆိုခဲ့ဘူးတယ္။
fighter ဂိမ္းေတြကိုလည္း
ထမင္းေမ့ဟင္းေမ့
ၿပိဳင္ႏွိပ္ဖူးခဲ့တယ္။
ေကာင္မေလးေတြ
ေရွ႕က်ရင္လည္း
ဂိုက္ေပးၾကမ္းရတာ အေမာ။
တကယ္ လို႕မ်ားငါတို႕ေတြ
ၿပန္ေတြ႕ ခ့ဲရင္
မွတ္မိပါဦးမလား။
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ
new yearနဲ႕အတူ
ခင္မက္လွ်က္.......
(သယ္ရင္း ထိန္လင္းေအာင္ <ခတၱသာေကတ> သို႕႕႕႕)
Subscribe to:
Posts (Atom)
