Sunday, January 27, 2008

(အဆက္)
ေကာင္ကင္မ်ိဳးေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ေနသည္။ အိတ္ထဲမွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိုက္ဆံတစ္ၿပားမွမရွိေတာ့။

ခုလည္းၾကည့္ေလကိုယ့္ပိုက္ဆံမဟုတ္တိုင္းသူမ်ားပိုက္ဆံနဲ႕အားမနာပါးမနာစားေနတာ။ေတာ္ေသးတာေပ့ါ
ဒုတ္ထိုးမို႕လို႕။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးဒုတ္ ေတြ ေရေနတုန္းမွာပင္ ပါးစပ္ကပလုပ္ပေလာင္းႏွင့္.
"ဒီမယ္ ဒုတ္ထိုးေရာင္းတဲ့လူၾကီး။ ဟိုေလ ၀က္နားရြက္မရွိဘူးလား"
"ဟုတ္ကဲ့.. ၀က္နားရြက္ကုန္ေနလို႕ဗ်" ေမာ္စဥ္းစားသြားဟန္
"ဟင္ မရွိဘူးလား။ ဒါဆို အူဘဲစားေတာ့မယ္ .."
ေတာ္ေတာ္လညး္တတ္နိုင္တဲ့ ေကာင္မေလးဘဲ။ သူမ်ားတကာက ေကြ်းခ်င္လားမသိ မေကြ်းခ်င္လားမသိ။

အလုိက္ကန္း ဆိုးကို မသိဘူး။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးစဥ္းစားေနတုန္းမွာပင္
"ေတာ္ၿပီ ရွင္းလိုက္ေတာ့"
"ဗ်ာ"
"မဗ်ာနဲ႕ရွင္းလိုက္လို႕ေၿပာေနတယ္ေလ"
"ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့။ အကိုဘယ္ေလာက္က်လည္း"
ေကာင္ကင္မ်ိဳးေၿပာသာေၿပာရတယ္ေဇာေခြ်းေတြပ်ံေနတယ္။ရွိတာမွငါးေထာင္တည္းဒုတ္ကလည္းအေခ်ာင္း

၁၀၀ေလာက္ ေတာင္ ရွိလားမသိဘူး။ ဟူးးးးး သက္ၿပင္းတစ္ခုကိုခိုးၿပီးခ် လိုက္၏။
"အကို ငါးေထာင္ပါ"
ဟိုက္ေသၿပီဆရာ။ သြားၿပီ ရွိတာမွ ငါးေထာင္။ ရွင္းရမွာက ငါးေထာင္တဲ့။ ဒီပံုဆိုလမ္းေလွ်ာက္ၿပီးၿပန္ရမဲ့ကိန္းဆိုက္ေနၿပီ။

အဲဒါမွ ဒုကၡဘဲ..။
အိမ္ကလည္း ေလးမိုင္ေလာက္ေ၀းတာ..
"ေဟ့လူ ဘာငိုင္ေနတာလည္း။ ရွင္းေပးလိုက္ေလ"
အမယ္မယ္ ပံုကိုက ဆရာၾကီးေလသံနဲ႕။ ေတာက္(စိတ္ထဲတြင္ေခါက္လိုက္ေသာအသံ) တစ္သက္လံုးဘယ္

လူ႕ဆီကမွ နိုင္ထက္ စီးနင္း ေၿပာတာမခံရဘူး။ သူနဲ႕ေတြ႕မွ..
"ေအာ္.... ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ပိုက္ဆံကမ်ားတယ္ဆိုေတာ့ေရၾကည့္ေနလို႕ပါ"
"ေရၾကည့္ေတာ့လည္း ပိုက္ဆံကပိုထြက္လာမွာမွမဟုတ္တာၿမန္ၿမန္ေပးလိုက္စမ္းပါ"
"ဟုတ္.."
"လာသြားမယ္"
ေၿပာေၿပာဆိုဆို ေကာင္ကင္မ်ိဳးတစ္ရြတ္တိုက္၍ ယက္ကန္ယက္ကန္ပါသြားသည္။
*********************************************************************
မိုးသည္တစ္ဖြဲဖြဲက်ေနသည္။ အၿပင္မွာရာသီဥတုကသိပ္မေကာင္းလွ။ ေကာင္ကင္မ်ိဳးလည္း အေၿခအေနသိပ္မ

ေကာင္းလွ။ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးတဲ့ ၿဂိဳလ္မေလးဘဲ။ မေန႕ကေကာင္ကင္မ်ိဳး ေမာ္ဒုကၡေပးလို႕လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး
အိမ္ၿပန္လာရတယ္။ အိမ္ အၿပန္ မိုးကလည္းရြာေသးေတာ့ ေကာင္ကင္မ်ိဳးတစ္ေယာက္ထီးကလည္း မပါလာဘူး။
တိုက္စီ ငွားၿပီးၿပန္လာမယ္ဆိုေတာ့ လည္း မိုးရြာေတာ့ တိုက္စီတစ္စီးမွ မရွိ အၿပန္လမ္း လူမ်ားပါးေနဆဲ။ မိုးေရထဲမွာ
ဒီအတိုင္း ေလွ်ာက္ၿပီး ၿပန္လာရတာ ၄မိုင္ခရီး။ ၿပန္လာေတာ့မိုးက လည္းရြာေနေတာ့ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ခဏခဏၿဖစ္
တတ္ေသာ တုတ္ေကြးၿပန္ ၿဖစ္ေန၏။ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ကုတင္ေဘးကဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ဆို
ေမာ္ဆိုတဲ့ၿဂိဳလ္ မေလး ၿပန္ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ။ ေကာင္ကင္မ်ိဳး ဖုန္းခလုတ္ကိုစတင္ႏွိပ္ လိုက္သည္။
" ဟဲလို ... ေမာ္ရွိပါလားခင္ဗ်ာ"
"ဟဲလို ေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာေၿပာေနပါတယ္။ဘယ္လူပါလဲ"
အသံခပ္ၾကည္ၾကည္နဲ႕အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး။
"ဟဲလို ေမာ္ရွိလားခင္ဗ်။က်ေနာ္ ေကာင္းကင္မ်ိဳးပါ။ သူကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ေခၚေပးလို႕ရမလား"
"ေအာ္ လတ္စသတ္ေတာ့ မင္းက ငါ့သမီးကိုလာေၾကာင္ေနတာကိုးး။ ဟဟ ေၾကာင္ခ်င္ရင္တၿခားနည္းနဲ႕

ေၾကာင္ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ"
တစ္ဖက္မွေၿပာလိုက္ေသာစကားေၾကာင့္ေကာင္းကင္မ်ိဳး ေဒါသထြက္သြား၏။
"ဒီမယ္အန္တီ စကားေၿပာရင္ၾကည့္ေၿပာပါ။ က်ေနာ္က ေမာ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ"
"ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ။ နင္ဘာမွဆက္မေၿပာေနနဲ႕ေတာ့ ငါက၁၄ႏွစ္လံုးလံုးတီဗြီဂိမ္းကစားလာတာ။ လူေတြ

အေၾကာင္းေနာေၾကေနၿပီ"
"အင္ ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး။"
၁၄ႏွစ္လံုးလံုးတီဗြီဂိမ္းကစားလာတာတဲ့ လူေတြအေၾကာင္းေနာေၾက ေနၿပီတဲ့ ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး။

ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕
"ခဏေနဦး။ ေဖၾကီးနဲ႕ေၿပာလိုက္ဦး။ သူကေၿပာခ်င္လို႕တဲ့’’
ဟာဒုကၡဘဲ သူအေဖနဲ႕ေၿပာရဦး။ဘယ္လိုပါ့လိမ့္
"ဟုတ္ကဲ့ ငါ့ကေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာေယာက်ာၤးပါ။ ငါတို႕အိမ္ကေတာ ့သိပ္မခ်မ္းသာပါဘူး။

တိုက္၁လံုး ကား၂စီးပိုင္ရံုေလာက္ပါ"
ဟာဒုကၡဘဲ လာၾကြားေနတယ္။ေနာက္ၿပီးဘာတဲ့ သူမိန္းမ ေဒၚၿမင့္မ်ိဳးၿမတ္သီတာရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ

ေယာက်ာၤၤးတဲ့။ သူေၿပာသလို ဆို ကမာၻေပၚရွိတဲ့မိန္းမေတြကေယာက်ာၤးေတြအမ်ားၾကီးယူေနပံုမ်ိဳ။ဘယ္လိုမိသားစုနဲ႕
လာေတ႔ြေနလည္း မသိဘူး။ထိုအခ်ိန္ တြင္...
"ဟာ အေဖနဲ႕အေဖ ဒုကၡဘဲ။ ဘာေတြေလွ်ာက္ေၿပာေနတာလည္း။ သမီးသူငယ္ခ်င္းအဲဒါ ဖုန္းေပး။
ဟဲလို ဘာလဲ ေၿပာေကာင္းကင္မ်ိဳး။ ေနမေကာင္းဘူးဆိုဒီေန႕.."
ေကာင္ကင္းမ်ိဳး သက္ၿပင္းခ်လိုက္သည္။
" ေတာ္ေသးတာေပါ့။ နင္နဲ႕ေၿပာရပ့ါမလားလို႕။ နင္ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တာဘဲဟာ။ နင့္ေၾကာင့္ခုငါဖ်ားေနၿပီ"
"ဟင္... ငါနဲ႕လည္းဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ားဘာသာခင္ဗ်ား မိုးေရထဲေလွ်ာက္သြားၿပီးေတာ့"
"ဆိုင္တယ္ဟ ။ဆိုင္တယ္။ နင္လုပ္လို႕ ငါမိုးေရထဲမွာၿပန္ရတာ။ ေနာက္ၿပီး၄မိုင္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပန္ရတာ။

ငါ့ေနရာမွာ နင္သာ ဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲစဥ္းစားၾကည့္"
ေမာ္တစ္ေယာက္ေတြေ၀သြားဟန္.။ တဖက္မွဘာမွၿပန္မေၿပာေတာ့။ ခဏအၾကာ..
"ငါေတာင္းပန္ ပါတယ္ေနာ္။ ငါ့ေၾကာင့္ခင္ဗ်ား ဖ်ားရတာ။ ဒီလိုလုပ္ေလ ငါဒီေန႕နင့္အိမ္လာၿပီးစာကူးေပးမယ္ေလ"
"ေအးေလၿပီးတာဘဲ။ ၿမန္ၿမန္လာခဲ့ေနာ္ မိုးခ်ဳပ္ရင္လက္မခံဘူး"
"ေအာင္မယ္လာလည္းကူးေပးရေသးတယ္။ ခုလာခဲ့မယ္ဒါဘဲ"
ေမာ္ဖုန္းခ်သြားသည္။ ေကာင္းကင္မ်ိဳး ခဏအနားယူလိုက္သည္။ခဏအၾကာ
"အန္တီေရ ေကာင္းကင္မ်ိဳးရွိလား"
အိမ္ေရွ႕တြင္ ေမ့ေမ့ကိုလွမ္းေမးေနေသာ ေမာ္။

(ဆက္ရန္)
OkIsU

2 comments:

Kaung Kin Ko said...

ဆန္ ့ငင္ ဆန္ ့ငင္နဲ ့ဇာတ္လမ္းဆက္ဖတ္ဖို ့ ေမွ်ာ္ေနတယ္ ညီမေလးေရ။ :-)

မွ်ားျပာ said...

၁၄ ႏွစ္လံုးလံုး တီဗြီဂိမ္းကစားလာတာ အဒူလဲကြ