ခ်စ္သူသို႕.....
ခ်စ္သူ.....
ငါ၏မ်က္လံုး ႏွစ္စံုကန္းသြားခဲ့လွ်င္
ငါ၏ေၿခေထာက္ သံုးမရေတာ့လွ်င္
ငါ၏အသံ ဆြံ႕အသြားခဲ့လွ်င္
ငါ၏ မ်က္ႏွာရုပ္ပ်က္သြားလွ်င္
အသင္ကြ်ႏု္ပ္အား ဆက္ခ်စ္ႏိုင္မည္လား???
သယ္ရင္းေတြအားလံုးကို၀န္ခံပါတယ္ဗ်ာ။က်ေနာ္က အခ်စ္အေၾကာင္းေရးသာေရးရတယ္။သိတာဟုတ္ဘူးဗ်။
ခုမွကေလးဘဲရွိေသးတာ။ အခ်စ္အေၾကာင္း ေရးရာတြင္အမွားပါခဲ့ရင္ခြင့္ လြတ္ပါေနာ္...။
Wednesday, October 31, 2007
Monday, October 29, 2007
အမွတ္တရေဆာင္း
"တီ..တီ...တီ"
က်ေနာ္သည္ မနက္မိုးလင္းလွ်င္နာရီႏႈိးစက္မ်ားကို အရမ္းမုန္းမိပါသည္။ေဆာင္းဥတုဆို ပိုဆိုးေပါ့ဗ်ာ။တစ္ကယ္ဗ်ာ မနက္
ေကြးလို႔ေကာင္း ၿပီဆိုရင္ လာဘီတစ္တီတီနဲ႔။ေဆာင္းဥတု ဆိုအိပ္ရာထရမွာအရမး္ပ်င္းတယ္ဗ်ာ။ေဆာင္းဥတု ဆိုရင္မနက္
အေစာၾကီၤးေရခ်ိဳး ရမွာ အေသေၾကာက္တာဗ်။ငယ္ငယ္ ကဆို အေမေရခ်ိဳးခံနီးတိုင္းထြက္ထြက္ေၿပးတာ မွတ္မိပါေသးတယ္
ဗ်ာ။ဒီၾကားထဲ အေမကအပူထြက္ေအာင္ဆိုၿပီးေရေအးနဲ႔ခ်ိဳးခိုင္းေတာ့ေသေရာ ေပါ့ဗ်ာ။လူဆို ခ်မ္းလို႔ဂိုက္ ဂိုက္ ကိုတုန္းေနဘဲ
ေမးရိုက္သံကိုေၿပာတာပါ။ေဆာင္းတြင္း ညေလးေတြကိုေတာ့ အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ညၾကရင္ ဘတ္တန္ရိုက္တာေပ်ာ္ဖို႔
ေကာင္းလို႔ဗ်။ဒါေပမယ္ဗ်ာ ေဆာင္းတြင္းညေတြတိုင္း ခဏခဏ က်ေနာ္မ်က္ရည္က်ဖူးတယ္။အေမနဲ႔အေဖကိုလြမ္းလို႔ ေပါ့
ဗ်ာ။သူမ်ားတစ္ကာေတြ ေဆာင္းတြင္းေအးလို႔အေမကို ဖက္ေနတဲ့အခိ်န္ က်ေနာ့္မွာအေမကို ဖက္ခြင့္မရွိခဲ့ပါဘူးဗ်ာ။......
"က်ေနာ့ကို သနားလို႕ တိမ္ေတြေတာင္ငိုခ်လိုက္ၿပီ မိုးေတြဆိုလည္းသည္းေရာ ဟင့္ "ဟယ္ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။
ေပါက္ကရကစၿပီ။တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုကို ၿပန္စဥ္းစားမိတယ္ ငါဟာတစ္ေကာင္၀က္ပါလားလို႕။ဘာလို႔ ၀က္
ၿဖစ္သြား လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္က ၀လို႕ဗ် ဟီး။ေဆာင္းတြင္းရဲ႕ ညေတြမွာဆို လိမ္တံုးလိမ့္တံုး နဲ႔ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ဖို႔ထြက္လာ
တဲ့ေကာင္မေလး ကဘယ္သူလဲဆိုရင္ ဘယ္သူမွမထင္ပါနဲ႔ဗ်ာအဲ့ဒါက်ေနာ္ဘဲဟီး.....॥။ရိုက္ရင္လညး္ကေလးေတြနဲ႕ဘဲ ရိုက္တာ
လူၾကီးေတြနဲ႔ဘယ္ေတာ့ မွမရိုက္ဘူး ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္ကဘဲညွပ္ခ် ခ်င္တယ္ သူမ်ားညွပ္ခ်တာကိုးနည္းနည္းေလး
မွခံခ်င္တာဟုတ္ဘူးဗ်။အဲေလာက္ထိက်ေနာ္ကသူမ်ားေၾကာတာမခံတာဗ်။ခုလည္းဒီမွာေဆာင္းတြင္းေရာက္ေနၿပီေလ။အိပ္မလို႔ၾကံတုန္း
မိုးေရထဲကမမက သူရဲ႕ ေဆာင္းတြင္းေအးေအး ဆိုတဲ့ postထဲမွာ tagတာေတြ႕လို႔ အိပ္ခ်င္ေနတဲ့မ်က္လံုးကို ဒုတ္နဲ႔
ေထာက္ၿပီးၿပန္လည္ေၿဖၾကားလိုက္တာပါ...။ ။
ေဆာင္းတြင္းေအးေအးေလးအေၾကာင္းကို က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက သူတို႔ေတြကိုဆက္ၿပီးtagခ်င္ပါတယ္။ေရးေပးၾကပါေနာ္...
၁။ေၿပာမနာဆုိမနာကိုမင္းယြန္းသစ္
၂။အဘတစ္ေယာက္လိုက်ေနာ္အၿမဲတိုင္ပင္တတ္တဲ့ဘၾကီးၿဖိဳး
၃။တူမၾကီးလို႔ေခၚတတ္တဲ့ဦးေလးၾကီးမွ်ားၿပာ
ေက်းဇူးၿပဳၿပီးေရးေပးၾကပါေနာ္။ဟဲ..ဟဲ
"တီ..တီ...တီ"
က်ေနာ္သည္ မနက္မိုးလင္းလွ်င္နာရီႏႈိးစက္မ်ားကို အရမ္းမုန္းမိပါသည္။ေဆာင္းဥတုဆို ပိုဆိုးေပါ့ဗ်ာ။တစ္ကယ္ဗ်ာ မနက္
ေကြးလို႔ေကာင္း ၿပီဆိုရင္ လာဘီတစ္တီတီနဲ႔။ေဆာင္းဥတု ဆိုအိပ္ရာထရမွာအရမး္ပ်င္းတယ္ဗ်ာ။ေဆာင္းဥတု ဆိုရင္မနက္
အေစာၾကီၤးေရခ်ိဳး ရမွာ အေသေၾကာက္တာဗ်။ငယ္ငယ္ ကဆို အေမေရခ်ိဳးခံနီးတိုင္းထြက္ထြက္ေၿပးတာ မွတ္မိပါေသးတယ္
ဗ်ာ။ဒီၾကားထဲ အေမကအပူထြက္ေအာင္ဆိုၿပီးေရေအးနဲ႔ခ်ိဳးခိုင္းေတာ့ေသေရာ ေပါ့ဗ်ာ။လူဆို ခ်မ္းလို႔ဂိုက္ ဂိုက္ ကိုတုန္းေနဘဲ
ေမးရိုက္သံကိုေၿပာတာပါ။ေဆာင္းတြင္း ညေလးေတြကိုေတာ့ အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ညၾကရင္ ဘတ္တန္ရိုက္တာေပ်ာ္ဖို႔
ေကာင္းလို႔ဗ်။ဒါေပမယ္ဗ်ာ ေဆာင္းတြင္းညေတြတိုင္း ခဏခဏ က်ေနာ္မ်က္ရည္က်ဖူးတယ္။အေမနဲ႔အေဖကိုလြမ္းလို႔ ေပါ့
ဗ်ာ။သူမ်ားတစ္ကာေတြ ေဆာင္းတြင္းေအးလို႔အေမကို ဖက္ေနတဲ့အခိ်န္ က်ေနာ့္မွာအေမကို ဖက္ခြင့္မရွိခဲ့ပါဘူးဗ်ာ။......
"က်ေနာ့ကို သနားလို႕ တိမ္ေတြေတာင္ငိုခ်လိုက္ၿပီ မိုးေတြဆိုလည္းသည္းေရာ ဟင့္ "ဟယ္ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။
ေပါက္ကရကစၿပီ။တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုကို ၿပန္စဥ္းစားမိတယ္ ငါဟာတစ္ေကာင္၀က္ပါလားလို႕။ဘာလို႔ ၀က္
ၿဖစ္သြား လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္က ၀လို႕ဗ် ဟီး။ေဆာင္းတြင္းရဲ႕ ညေတြမွာဆို လိမ္တံုးလိမ့္တံုး နဲ႔ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ဖို႔ထြက္လာ
တဲ့ေကာင္မေလး ကဘယ္သူလဲဆိုရင္ ဘယ္သူမွမထင္ပါနဲ႔ဗ်ာအဲ့ဒါက်ေနာ္ဘဲဟီး.....॥။ရိုက္ရင္လညး္ကေလးေတြနဲ႕ဘဲ ရိုက္တာ
လူၾကီးေတြနဲ႔ဘယ္ေတာ့ မွမရိုက္ဘူး ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္ကဘဲညွပ္ခ် ခ်င္တယ္ သူမ်ားညွပ္ခ်တာကိုးနည္းနည္းေလး
မွခံခ်င္တာဟုတ္ဘူးဗ်။အဲေလာက္ထိက်ေနာ္ကသူမ်ားေၾကာတာမခံတာဗ်။ခုလည္းဒီမွာေဆာင္းတြင္းေရာက္ေနၿပီေလ။အိပ္မလို႔ၾကံတုန္း
မိုးေရထဲကမမက သူရဲ႕ ေဆာင္းတြင္းေအးေအး ဆိုတဲ့ postထဲမွာ tagတာေတြ႕လို႔ အိပ္ခ်င္ေနတဲ့မ်က္လံုးကို ဒုတ္နဲ႔
ေထာက္ၿပီးၿပန္လည္ေၿဖၾကားလိုက္တာပါ...။ ။
ေဆာင္းတြင္းေအးေအးေလးအေၾကာင္းကို က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက သူတို႔ေတြကိုဆက္ၿပီးtagခ်င္ပါတယ္။ေရးေပးၾကပါေနာ္...
၁။ေၿပာမနာဆုိမနာကိုမင္းယြန္းသစ္
၂။အဘတစ္ေယာက္လိုက်ေနာ္အၿမဲတိုင္ပင္တတ္တဲ့ဘၾကီးၿဖိဳး
၃။တူမၾကီးလို႔ေခၚတတ္တဲ့ဦးေလးၾကီးမွ်ားၿပာ
ေက်းဇူးၿပဳၿပီးေရးေပးၾကပါေနာ္။ဟဲ..ဟဲ
Sunday, October 28, 2007
အလြဲသန္ေသာလူမ်ားအေၾကာင္း
ေၾသာ္...လူေတြလူေတြက်ေနာ့လိုလူမ်ိဳးဘယ္ႏွေယာက္ေတာင္ရွိေနၾကလဲ॥။ေလာၾကီၤးထဲမွာ လူသားေတြအေမနဲ႔အေမရွိ
မွၾကီၤးပ်င္းႏိုင္တာပါ။ဒါေပမယ္က်ေနာ္က်ေတာ့ ငယ္ငယ္ေလးထဲကအေဖနဲ႔အေမမရွိဘဲအဖြားေတြဦးေတြလက္ထဲမွာၾကီးပ်င္း
လာတာဗ်။အေမဆိုရင္က်ေနာ္ ၁တန္းထဲကႏိုင္ငံၿခားကိုထြက္သြားတာဗ်။အေဖဆိုရင္ ၿမင္ဖူးဖို႔ေ၀းေသး။အေဖက က်ေနာ္၄လ
ထဲက ထြက္သြားတာဗ်။ဘယ္သူဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ကိုယ့္အေမေတြအေဖေတြနဲ႔ ေနခ်င္မွာေပါ့ေနာ္။ဒါေပမယ္ ဘာတတ္ႏိုင္ပါ့မလဲေနာ္။
ကံ ကိုကပါလာတာကိုး။ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ့ကို၀မ္းနည္းတယ္ မထင္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ေလာကၾကီးကို ေၿပာင္းၿပန္အံတုၿပီးေနလာတယ့္
လူဗ်။က်ေနာ္ကလည္း ရပ္ကြက္ထဲကငဂ်စ္(ဂ်စ္ကန္ကန္)စာရင္း၀င္ဗ်။အေဖနဲ႔အေမမရွိေတာ့လြတ္လပ္ၿခင္တိုင္းလြတ္လပ္ေနတယ္
ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။အိမ္ကိုလည္း ၿပသ၁နာ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုရွာၿပီးမွၿပန္လာတတ္တဲ့လူဗ်။တစ္ခါလည္းမွတ္မိပါေသးတယ္ဗ်ာ...
အဲဒီေန႔ကသီတင္းကြ်တ္ေန႔ဗ်။ရပ္ကြပ္ထဲမွာကေလးေတြအကုန္လံုးကမီးပန္းလႊတ္က်တာေပါ့ဗ်ာ။အဲဒီတုန္းကအေမရွိေသးတယ္
အေမနဲ႔အတူတူရႈးတိုင္းလႊတ္လိုက္တာ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ထဘီထဲကို၀င္သြားတာမနည္းေတာင္းပန္လိုက္ရတယ္ဗ်ာ။
မိန္းမၾကီးကေတာ့ ဘာၿဖစ္သြားလဲ မသိပါဘူး ထဘီကေတာ့ေပါက္သြားတယ္။အဲေလာက္ထိ မ်ိဳးနဲ႔ရိုးနဲ႔ ကိုးလြဲတာဗ်။
တစ္ပါဗ်ာတစ္ကယ့္ကိုလြဲတာ။ဦးေလးဆိုလည္း ဘယ္ေလာက္ထိလြဲလဲဆိုရင္။သူက်ေတာ့ ေတာသားဗ်။တစ္ေန႔ေပါ့ဗ်ာ....အဲဒီေန႔
ကလည္းမိုးေတြ ရြာေနတယ္။ေတာမွာဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းေပ့ါဗ်ာမိုးရြာၿပီဆိုတာနဲ႔ ေခ်ာင္းထဲေရဆင္းခ်ိဳးၾကတာေပါ့ဗ်ာ။အားလံုး
ကေရဆင္းခ်ိဳးၾက တယ္။သူၾကမွ အရာရာနဲ႔အေၾကာင္းေၾကာင္း ဘယ္လိုၿဖစ္လည္းမသိပါဘူးဖင္ထဲကိုပုဇြန္၀င္သြား တယ္တဲ့ဗ်ာ။
ပုဇြန္ကလည္းပုဇြန္ထုတ္ ၾကီးဆိုေတာ့ေသေရာေပါ့ဗ်ာ။နာလိုက္မယ္ၿဖစ္ခ်င္း။စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တိုင္းၾကက္သိမ္္းၿဖန္းၿဖန္းထမိတယ္
ဗ်ာ။အဲေလာက္ ထိလြဲတာဗ်။စဥ္းစားရင္း အားလံုးဘဲၾကက္သိမ္းထမိၾကမယ္ လို႔ထင္တယ္ဗ်ာ...။ ။
ေၾသာ္...လူေတြလူေတြက်ေနာ့လိုလူမ်ိဳးဘယ္ႏွေယာက္ေတာင္ရွိေနၾကလဲ॥။ေလာၾကီၤးထဲမွာ လူသားေတြအေမနဲ႔အေမရွိ
မွၾကီၤးပ်င္းႏိုင္တာပါ။ဒါေပမယ္က်ေနာ္က်ေတာ့ ငယ္ငယ္ေလးထဲကအေဖနဲ႔အေမမရွိဘဲအဖြားေတြဦးေတြလက္ထဲမွာၾကီးပ်င္း
လာတာဗ်။အေမဆိုရင္က်ေနာ္ ၁တန္းထဲကႏိုင္ငံၿခားကိုထြက္သြားတာဗ်။အေဖဆိုရင္ ၿမင္ဖူးဖို႔ေ၀းေသး။အေဖက က်ေနာ္၄လ
ထဲက ထြက္သြားတာဗ်။ဘယ္သူဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ကိုယ့္အေမေတြအေဖေတြနဲ႔ ေနခ်င္မွာေပါ့ေနာ္။ဒါေပမယ္ ဘာတတ္ႏိုင္ပါ့မလဲေနာ္။
ကံ ကိုကပါလာတာကိုး။ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ့ကို၀မ္းနည္းတယ္ မထင္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ေလာကၾကီးကို ေၿပာင္းၿပန္အံတုၿပီးေနလာတယ့္
လူဗ်။က်ေနာ္ကလည္း ရပ္ကြက္ထဲကငဂ်စ္(ဂ်စ္ကန္ကန္)စာရင္း၀င္ဗ်။အေဖနဲ႔အေမမရွိေတာ့လြတ္လပ္ၿခင္တိုင္းလြတ္လပ္ေနတယ္
ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။အိမ္ကိုလည္း ၿပသ၁နာ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုရွာၿပီးမွၿပန္လာတတ္တဲ့လူဗ်။တစ္ခါလည္းမွတ္မိပါေသးတယ္ဗ်ာ...
အဲဒီေန႔ကသီတင္းကြ်တ္ေန႔ဗ်။ရပ္ကြပ္ထဲမွာကေလးေတြအကုန္လံုးကမီးပန္းလႊတ္က်တာေပါ့ဗ်ာ။အဲဒီတုန္းကအေမရွိေသးတယ္
အေမနဲ႔အတူတူရႈးတိုင္းလႊတ္လိုက္တာ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ထဘီထဲကို၀င္သြားတာမနည္းေတာင္းပန္လိုက္ရတယ္ဗ်ာ။
မိန္းမၾကီးကေတာ့ ဘာၿဖစ္သြားလဲ မသိပါဘူး ထဘီကေတာ့ေပါက္သြားတယ္။အဲေလာက္ထိ မ်ိဳးနဲ႔ရိုးနဲ႔ ကိုးလြဲတာဗ်။
တစ္ပါဗ်ာတစ္ကယ့္ကိုလြဲတာ။ဦးေလးဆိုလည္း ဘယ္ေလာက္ထိလြဲလဲဆိုရင္။သူက်ေတာ့ ေတာသားဗ်။တစ္ေန႔ေပါ့ဗ်ာ....အဲဒီေန႔
ကလည္းမိုးေတြ ရြာေနတယ္။ေတာမွာဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းေပ့ါဗ်ာမိုးရြာၿပီဆိုတာနဲ႔ ေခ်ာင္းထဲေရဆင္းခ်ိဳးၾကတာေပါ့ဗ်ာ။အားလံုး
ကေရဆင္းခ်ိဳးၾက တယ္။သူၾကမွ အရာရာနဲ႔အေၾကာင္းေၾကာင္း ဘယ္လိုၿဖစ္လည္းမသိပါဘူးဖင္ထဲကိုပုဇြန္၀င္သြား တယ္တဲ့ဗ်ာ။
ပုဇြန္ကလည္းပုဇြန္ထုတ္ ၾကီးဆိုေတာ့ေသေရာေပါ့ဗ်ာ။နာလိုက္မယ္ၿဖစ္ခ်င္း။စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တိုင္းၾကက္သိမ္္းၿဖန္းၿဖန္းထမိတယ္
ဗ်ာ။အဲေလာက္ ထိလြဲတာဗ်။စဥ္းစားရင္း အားလံုးဘဲၾကက္သိမ္းထမိၾကမယ္ လို႔ထင္တယ္ဗ်ာ...။ ။
Thursday, October 25, 2007
မင္း
ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ေန႔ မင္းကိုကိုယ္အိမ္မက္မက္ခဲ့တယ္
ဒါေပမယ္မယ့္ အိမ္မက္တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔မင္းကိုယ့္ကိုထားခဲ့တယ္
အိမ္မက္ထဲမွာ ငါ့ကိုမင္းၿပံဳးၿပသြားခဲ့တယ္။
အဲဒီေန႔က စၿပီးမင္းကို႔ကိုယ္စြဲလမ္းခဲ့တယ္
မင္းနဲ႔အတူရွိေနတဲ့ အရာေတြအားလံုးငါစြဲလန္းခဲ့တယ္
မင္းရဲ႕ကိုယ္သင္းရနံ႕ကိုလည္းစြဲလမ္းတယ္
မင္းရဲ႕အၿမဲလိုလိုၾကည္လင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုလည္းငါစြဲလမ္းတယ္
မင္းရဲ႕ မ်က္မွန္ေလးကိုလည္းငါ စြဲလမ္းတယ္။
မင္းရဲ႕ႏူးညံ့တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုလည္း ငါစြဲလမ္းတယ္
မင္းရဲ႕ အသံေအာ္ေအာ္ေလးကိုလည္း ငါစြဲလမ္းတယ္
မင္းရဲ႕ အၾကည့္ေလးေတြကိုလည္း ငါစြဲလမး္တယ္
မင္းအနားမွာ ၀ဲတဲ့လိပ္ၿပာေလးေတြေတာင္ငါမနာလိုၿဖစ္မိတာအမွန္ပါ။
ေကာင္ေလးေရ အၿဖစ္္သည္းလြန္းတဲ့ငါ့ကိုနင္မုန္းတီးေနတယ္ဆိုတာငါသိပါတယ္။ ။
ေဆာင္းႏွင္းေတြေ၀ေနတဲ့ နက္နက္ခင္းေလးမွာခ်စ္သူနဲ့
လက္တြဲေလွ်ာက္ၿခင္တဲ့ ငါ့ရဲ႕စိတ္ေတြကို ဂလု ဂလုဆိုၿပီး
မ်ိဳခ်ေနခဲ့မိတယ္..။
ထိုအခ်ိန္
လွပေနတဲ့ မနက္ခင္းေလးအရမ္းအၾကည္းတန္သြားခဲ့တယ္
သိပ္ခ်စ္က်တဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအတြက္ေတာ့ အလြန္လွပတဲ့နက္နက္ခင္းေလးပါ॥
ၿမင္လိုက္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္းေၾကာင့္မီးေတာက္အရက္တစ္ခြက္ကိုမိ်ဳခ်လိုက္ရသလို
ငါ့ရင္ထဲ ဆူပြက္သြားေစခဲ့တယ္။
ေကာင္ေလး ရယ္ရက္စက္လုိက္တာေနာ္...
ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လက္ကိုခိုင္ခိုင္တြဲထားလုိက္ၾကတာေနာ္
ငါ...ဟာဒတ္သာဂီရိလို မိန္းမမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး
ဒါ...ဒါဆိုရင္ငါဘာလုပ္သင့္လဲ...
ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္မဲ့ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့......
ကြီ်.........၀ုန္း
နားထဲမွာလူသံေတြ ဘဲၾကားေနရတယ္
မ်က္စိထဲမွာေတာ့ မင္းအရိပ္ေတြက တစ္စက္ကန္႔မွေၿပာက္ကြယ္မသြားခဲ့ပါဘူး။။
ေကာင္ေလးေရ ငါတစ္ခုေတာ့မင္းကိုေၿပာခဲ့ခ်င္ပါတယ္ ငါစိတ္မခ်ဘူး...။ ။ ။
"အား"
ထြက္ေၿပးသြားတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္
ရက္ေတြလေတြၾကာခဲ့ၿပီေပါ့ေနာ္။
သူမရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္လမ္းေလးက
ခုဆို တေစလမ္းလို႔ေတာင္အမည္တြင္ေနခဲ့ၿပီ။ ။
ကဗ်ာမက်ဇတ္လမ္းေလးပါ။မေတာက္တစ္ေခါက္ေရးထားတာမို႔ အားလံုးဘဲနားမလည္သည္ရွိခဲ့ေသာ္လည္းခံစားေပးၾကပါေနာ္။
ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ေန႔ မင္းကိုကိုယ္အိမ္မက္မက္ခဲ့တယ္
ဒါေပမယ္မယ့္ အိမ္မက္တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔မင္းကိုယ့္ကိုထားခဲ့တယ္
အိမ္မက္ထဲမွာ ငါ့ကိုမင္းၿပံဳးၿပသြားခဲ့တယ္။
အဲဒီေန႔က စၿပီးမင္းကို႔ကိုယ္စြဲလမ္းခဲ့တယ္
မင္းနဲ႔အတူရွိေနတဲ့ အရာေတြအားလံုးငါစြဲလန္းခဲ့တယ္
မင္းရဲ႕ကိုယ္သင္းရနံ႕ကိုလည္းစြဲလမ္းတယ္
မင္းရဲ႕အၿမဲလိုလိုၾကည္လင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုလည္းငါစြဲလမ္းတယ္
မင္းရဲ႕ မ်က္မွန္ေလးကိုလည္းငါ စြဲလမ္းတယ္။
မင္းရဲ႕ႏူးညံ့တဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုလည္း ငါစြဲလမ္းတယ္
မင္းရဲ႕ အသံေအာ္ေအာ္ေလးကိုလည္း ငါစြဲလမ္းတယ္
မင္းရဲ႕ အၾကည့္ေလးေတြကိုလည္း ငါစြဲလမး္တယ္
မင္းအနားမွာ ၀ဲတဲ့လိပ္ၿပာေလးေတြေတာင္ငါမနာလိုၿဖစ္မိတာအမွန္ပါ။
ေကာင္ေလးေရ အၿဖစ္္သည္းလြန္းတဲ့ငါ့ကိုနင္မုန္းတီးေနတယ္ဆိုတာငါသိပါတယ္။ ။
ေဆာင္းႏွင္းေတြေ၀ေနတဲ့ နက္နက္ခင္းေလးမွာခ်စ္သူနဲ့
လက္တြဲေလွ်ာက္ၿခင္တဲ့ ငါ့ရဲ႕စိတ္ေတြကို ဂလု ဂလုဆိုၿပီး
မ်ိဳခ်ေနခဲ့မိတယ္..။
ထိုအခ်ိန္
လွပေနတဲ့ မနက္ခင္းေလးအရမ္းအၾကည္းတန္သြားခဲ့တယ္
သိပ္ခ်စ္က်တဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအတြက္ေတာ့ အလြန္လွပတဲ့နက္နက္ခင္းေလးပါ॥
ၿမင္လိုက္ရတဲ့ ၿမင္ကြင္းေၾကာင့္မီးေတာက္အရက္တစ္ခြက္ကိုမိ်ဳခ်လိုက္ရသလို
ငါ့ရင္ထဲ ဆူပြက္သြားေစခဲ့တယ္။
ေကာင္ေလး ရယ္ရက္စက္လုိက္တာေနာ္...
ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လက္ကိုခိုင္ခိုင္တြဲထားလုိက္ၾကတာေနာ္
ငါ...ဟာဒတ္သာဂီရိလို မိန္းမမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး
ဒါ...ဒါဆိုရင္ငါဘာလုပ္သင့္လဲ...
ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္မဲ့ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့......
ကြီ်.........၀ုန္း
နားထဲမွာလူသံေတြ ဘဲၾကားေနရတယ္
မ်က္စိထဲမွာေတာ့ မင္းအရိပ္ေတြက တစ္စက္ကန္႔မွေၿပာက္ကြယ္မသြားခဲ့ပါဘူး။။
ေကာင္ေလးေရ ငါတစ္ခုေတာ့မင္းကိုေၿပာခဲ့ခ်င္ပါတယ္ ငါစိတ္မခ်ဘူး...။ ။ ။
"အား"
ထြက္ေၿပးသြားတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္
ရက္ေတြလေတြၾကာခဲ့ၿပီေပါ့ေနာ္။
သူမရဲ႕ေနာက္ဆံုးထြက္သက္လမ္းေလးက
ခုဆို တေစလမ္းလို႔ေတာင္အမည္တြင္ေနခဲ့ၿပီ။ ။
ကဗ်ာမက်ဇတ္လမ္းေလးပါ။မေတာက္တစ္ေခါက္ေရးထားတာမို႔ အားလံုးဘဲနားမလည္သည္ရွိခဲ့ေသာ္လည္းခံစားေပးၾကပါေနာ္။
Monday, October 22, 2007
မိသားစု
မိသားစုဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးက ဘယ္သူစၿပီးေၿပာခဲ့တာလည္းမသိေပမယ့္ အေတာ္ေလးေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိတဲ့ စကားလံုး
ေလးပါ။က်ေနာ္က မိသားစုထဲမွာအငယ္ဆံုးပါ။အငယ္ဆံုးဆိုတာနဲ႔ သိတယ္မလား ဆိုးခ်င္းတိုင္းဆိုး ကဲခ်င္တိုင္းကဲလုပ္ခ်င္ရာကို
ေလွ်ာက္လုပ္ေနေတာ့တာဘဲ။အလုပ္ဆိုလည္းအမေတြက အသက္၁၁ႏွစ္ေလာက္ဆိုထမင္းေကာင္းေကာင္း ခ်က္တက္ေနဘီ
အငယ္ေတြက အခုထိမခ်က္တတ္ေသးဘူးဗ်။အမေတြက ထမင္းေတြဟင္းေတြခ်က္ေနတဲ့ အခ်ိန္အငယ္ေတြကေဂၚလီရိုက္ေကာင္း
ေနတုန္း။အဲဒီထဲမွာက်ေနာ္က အဆိုးစံုးဆံုးဗ်။ေမာင္ေတြ၊အကိုေတြ၊ဦးေလးေတြၾကားမွာၾကီးလာတာဆိုေတာ့ သိတယ္မလားမရမက
ပိုက္ဆံေတာင္း၊အားေနရင္ေဂၚလီရိုက္ဖို႔ေလာက္ဘ ဲစဥ္းစားေနတဲ့ေကာင္ဗ်။ဆိုးတာမွေတာ့ေတာ့ကိုဆိုးတာ။အကိုဆိုတာဘယ္ေလာက္
ေတာင္ ဆိုးလဲဆိုေတာ့အဲဒီတံုးက သူက ၄ႏွစ္ဘဲရွိေသးတာ။က်ေနာ္တို႔က အဘိုးကိုနာနားလို႔ေခၚတာ။အဲဒီ.. ေန႔ကဘာစိတ္ကူးေပါက္
လဲ မသိပါဘူး။ဘိုးေအကို "ေဟ့ေရာင္...နာနား" ေခၚၿပီးထြက္ေၿပးသြားတယ္။အဲေလာက္ထိကို ဆိုးတာ..။အဲအဆိုးစံုးကေတာ့ က်ေနာ္
ေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္တို႔အိမ္က ေရထည့္တယ္ဗ်။ေရစက္လည္း ရွိတယ္။က်ေနာ္က မိသားစုထဲမွာတာ၀န္တစ္ခုလုပ္ရတယ္။အဲဒါ ေရဖိုး
ေကာက္ရတဲ့တာ၀န္ဘဲ။ေရဖိုးေကာက္ရတာေလာက္ စိတ္ညစ္တာ မရွိဘူးဗ်ာ။ေရဖိုးေတာင္းမလို႔ အိပ္ေရွ႕ကိုရပ္လိုက္တိုင္း၊ရန္ၿဖစ္
ၿပတဲ့သူနဲ႔၊အိမ္ေနာက္ေဖးကထြက္ေၿပးသြားတဲ့သူနဲ႔၊မီးပိတ္ၿပီးအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့သူနဲ႔၊စံုေနတာဘဲဗ်ာ။အဲဒီေန႔..လူကကစား
ေနရင္းေရဖိုးေကာက္ခိုင္းေတာ့ စိတ္က တိုေနတာေပါ့ဗ်ာ။အဲ့ဒီေန႔ အဲဒီအိမ္က မိန္းကလည္းအၿမဲတမ္းပုန္းေနက်ေလ။က်ေနာ္ကလည္း
စိတ္တိုတိုနဲ႔"ေဟ့အေဒၚၾကီး..ေရဖိုးေပးမလားမေပးဘူးလားမေပးရင္ရဲစခန္း သြားတိုင္မွာေနာ္"လို႔ေၿပာၿပီးတစ္ခ်ိဳးထဲထြက္ေၿပးတာ
အဲဒီေတာ့မွထြက္လာၿပီး အိမ္ကိုလာတိုင္တာ။က်ေနာ္ကလညး္ အဲဒီတုန္းက၆ႏွစ္ေလာက္ဘဲရွိေသးတာ။လူေလးက လက္ေတာင့္
ေတာင့္ေလးနဲ႕လူၾကီးကိုေၿပာရမလားဆိုၿပီး တစ္မိသားစုလံုးက်ေနာ္တို႕ေမာင္ႏွမေတြကိုေၿပာလို႔ကိုမဆံုးေတာ့ဘူးဗ်။အဲေလာက္ထိ
မိသားစု ထဲမွာေအာ္ေၾကာလန္တာဗ်....။ ။
မိသားစုဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးက ဘယ္သူစၿပီးေၿပာခဲ့တာလည္းမသိေပမယ့္ အေတာ္ေလးေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိတဲ့ စကားလံုး
ေလးပါ။က်ေနာ္က မိသားစုထဲမွာအငယ္ဆံုးပါ။အငယ္ဆံုးဆိုတာနဲ႔ သိတယ္မလား ဆိုးခ်င္းတိုင္းဆိုး ကဲခ်င္တိုင္းကဲလုပ္ခ်င္ရာကို
ေလွ်ာက္လုပ္ေနေတာ့တာဘဲ။အလုပ္ဆိုလည္းအမေတြက အသက္၁၁ႏွစ္ေလာက္ဆိုထမင္းေကာင္းေကာင္း ခ်က္တက္ေနဘီ
အငယ္ေတြက အခုထိမခ်က္တတ္ေသးဘူးဗ်။အမေတြက ထမင္းေတြဟင္းေတြခ်က္ေနတဲ့ အခ်ိန္အငယ္ေတြကေဂၚလီရိုက္ေကာင္း
ေနတုန္း။အဲဒီထဲမွာက်ေနာ္က အဆိုးစံုးဆံုးဗ်။ေမာင္ေတြ၊အကိုေတြ၊ဦးေလးေတြၾကားမွာၾကီးလာတာဆိုေတာ့ သိတယ္မလားမရမက
ပိုက္ဆံေတာင္း၊အားေနရင္ေဂၚလီရိုက္ဖို႔ေလာက္ဘ ဲစဥ္းစားေနတဲ့ေကာင္ဗ်။ဆိုးတာမွေတာ့ေတာ့ကိုဆိုးတာ။အကိုဆိုတာဘယ္ေလာက္
ေတာင္ ဆိုးလဲဆိုေတာ့အဲဒီတံုးက သူက ၄ႏွစ္ဘဲရွိေသးတာ။က်ေနာ္တို႔က အဘိုးကိုနာနားလို႔ေခၚတာ။အဲဒီ.. ေန႔ကဘာစိတ္ကူးေပါက္
လဲ မသိပါဘူး။ဘိုးေအကို "ေဟ့ေရာင္...နာနား" ေခၚၿပီးထြက္ေၿပးသြားတယ္။အဲေလာက္ထိကို ဆိုးတာ..။အဲအဆိုးစံုးကေတာ့ က်ေနာ္
ေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္တို႔အိမ္က ေရထည့္တယ္ဗ်။ေရစက္လည္း ရွိတယ္။က်ေနာ္က မိသားစုထဲမွာတာ၀န္တစ္ခုလုပ္ရတယ္။အဲဒါ ေရဖိုး
ေကာက္ရတဲ့တာ၀န္ဘဲ။ေရဖိုးေကာက္ရတာေလာက္ စိတ္ညစ္တာ မရွိဘူးဗ်ာ။ေရဖိုးေတာင္းမလို႔ အိပ္ေရွ႕ကိုရပ္လိုက္တိုင္း၊ရန္ၿဖစ္
ၿပတဲ့သူနဲ႔၊အိမ္ေနာက္ေဖးကထြက္ေၿပးသြားတဲ့သူနဲ႔၊မီးပိတ္ၿပီးအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့သူနဲ႔၊စံုေနတာဘဲဗ်ာ။အဲဒီေန႔..လူကကစား
ေနရင္းေရဖိုးေကာက္ခိုင္းေတာ့ စိတ္က တိုေနတာေပါ့ဗ်ာ။အဲ့ဒီေန႔ အဲဒီအိမ္က မိန္းကလည္းအၿမဲတမ္းပုန္းေနက်ေလ။က်ေနာ္ကလည္း
စိတ္တိုတိုနဲ႔"ေဟ့အေဒၚၾကီး..ေရဖိုးေပးမလားမေပးဘူးလားမေပးရင္ရဲစခန္း သြားတိုင္မွာေနာ္"လို႔ေၿပာၿပီးတစ္ခ်ိဳးထဲထြက္ေၿပးတာ
အဲဒီေတာ့မွထြက္လာၿပီး အိမ္ကိုလာတိုင္တာ။က်ေနာ္ကလညး္ အဲဒီတုန္းက၆ႏွစ္ေလာက္ဘဲရွိေသးတာ။လူေလးက လက္ေတာင့္
ေတာင့္ေလးနဲ႕လူၾကီးကိုေၿပာရမလားဆိုၿပီး တစ္မိသားစုလံုးက်ေနာ္တို႕ေမာင္ႏွမေတြကိုေၿပာလို႔ကိုမဆံုးေတာ့ဘူးဗ်။အဲေလာက္ထိ
မိသားစု ထဲမွာေအာ္ေၾကာလန္တာဗ်....။ ။
Saturday, October 20, 2007
ဒီတစ္ပတ္ေမက မုန္႔ႏွစ္မ်ိဳးလုုပ္ေကြ်းတာဗ်။ငွက္ေပ်ာသီးမုန္႔က က်ေနာ္အၾကိဳက္
ဆံုးမုန္႔ဗ်။ဘယ္ရမလဲေမကို နပူနဆာလုပ္ၿပီးက်ေနာ့အတြက္တစ္ပန္းထိုးခိုင္းတာ။
ေၾသာ္...ဒါနဲ႔က်ေနာ့ေမအေၾကာင္းၾကြားရဦးမယ္။ေမက အခ်က္အၿပဳတ္ေကာင္းတဲ့
သူတစ္ေယာက္ဗ်..။က်ေနာ္ ဒီဂ်ပန္မွာသာေနရတယ္။အိမ္မွာ ဟင္းဆိုၿမန္မာဟင္းက ၿပတ္တာမဟုတ္ဘူးဗ်။ကံေကာင္းတယ္ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ဒီမွာေမကရင္းႏွွီးတဲ့သူေတြကို အပတ္တိုင္းမုန္႔ေအာ္ဒါထိုးေပးေနၾကဗ်။အားလံုးဘဲအေမ့လက္ရာၿမည္းေစခ်င္ပါ
တယ္။ၾကိဳက္မယ္လို႔လည္း ထင္ပါတယ္....
အားလံုးဘဲဗ်ာ က်ေနာ္တင္တာေနာက္က်သြားတဲ့အတြက္ခြင့္လႊတ္ေပး
ၾကပါဗ်ာ။က်ေနာ္တို႔ အိမ္ကစေန၊တနဂၤေႏြပိတ္ၿပီဆိုတာနဲ႔မုန္႔တစ္ခုမဟုတ္
တစ္ခုလုပ္စားၾကတာဗ်။ဒီတစ္ပါတ္ဘာစားရင္ေကာင္းမလဲဆို ေဖက
ဆမူစာမစားရတာၾကာၿပီဆိုတာနဲ႔အိမ္မွာဒီတစ္ပတ္လုပ္စားလိုက္ၾကတာဗ်။
က်ေနာ္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုေတာ့သိတယ္မလား။ကိုယ္စားတာ မ်ိဳမက်
တာနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ တြက္တင္ေပးလိုက္တာပါ။အားလံုးဘဲအားရ ပါးရ
စားၾကေနာ္...........
Friday, October 19, 2007
Wednesday, October 17, 2007
ဘယ္လိုမွန္းမသိတဲ့ကဗ်ာေလးမ်ား.....
စၾကာ၀႒ာသို႕လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၿခင္း...
ဓါတ္ၾကိဳးေပၚက ၾကီးကန္းငွက္။
ေကာင္းကင္ေပၚ ပက္လက္၊
၀တ္လစ္စလစ္ မိုးေကာင္းကင္
အေရာင္းေၿပာင္းဖို႔ၿပင္၊
တိမ္ကာထာေတြ ဆူေ၀းဖံုး
သက္တမ့္ကိုတံုးလံုး၊
ၿပံဳးၿပံဳးေနတဲ့ လမင္းရယ္
သြယ္၀န္းခရံၾကယ္....။
အေရွ႕မွအေနာက္သို႔ ယြန္းလို႔သြား
ေဟ့လားေမာင္တို႔၀ါး။
* * * * * *
ု ငါ့ရဲ႕ေနာက္ဆံုးညစာစားပြဲ........
တစ္ေဆေတြေပ်ာ္တဲ့ည။
အရိအရႊဲေတြၿပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ခန္ဓါကိုယ္ေတြယိမ္းက....
အနာက်တဲ့ ေၿမၾကြက္ၾကီၤးေတြၿမဴးေပ်ာ္ၾက၊
ေၿမဖုတ္ဘီလူးကို တမ္းတၾက။
တြန္းတိုက္ၾက ယိ္မ္းထိုးၾက။
ေနာက္ဆံုး ငါလည္းေသ။
ဒီကဗ်ာေလးေတြကို ဆရာအၾကည္ေတာ္ရဲ႕သံသရာအေကြ႕တစ္ရာ
ဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲကဖတ္ရတာပါ။
စၾကာ၀႒ာသို႕လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၿခင္း...
ဓါတ္ၾကိဳးေပၚက ၾကီးကန္းငွက္။
ေကာင္းကင္ေပၚ ပက္လက္၊
၀တ္လစ္စလစ္ မိုးေကာင္းကင္
အေရာင္းေၿပာင္းဖို႔ၿပင္၊
တိမ္ကာထာေတြ ဆူေ၀းဖံုး
သက္တမ့္ကိုတံုးလံုး၊
ၿပံဳးၿပံဳးေနတဲ့ လမင္းရယ္
သြယ္၀န္းခရံၾကယ္....။
အေရွ႕မွအေနာက္သို႔ ယြန္းလို႔သြား
ေဟ့လားေမာင္တို႔၀ါး။
* * * * * *
ု ငါ့ရဲ႕ေနာက္ဆံုးညစာစားပြဲ........
တစ္ေဆေတြေပ်ာ္တဲ့ည။
အရိအရႊဲေတြၿပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ခန္ဓါကိုယ္ေတြယိမ္းက....
အနာက်တဲ့ ေၿမၾကြက္ၾကီၤးေတြၿမဴးေပ်ာ္ၾက၊
ေၿမဖုတ္ဘီလူးကို တမ္းတၾက။
တြန္းတိုက္ၾက ယိ္မ္းထိုးၾက။
ေနာက္ဆံုး ငါလည္းေသ။
ဒီကဗ်ာေလးေတြကို ဆရာအၾကည္ေတာ္ရဲ႕သံသရာအေကြ႕တစ္ရာ
ဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲကဖတ္ရတာပါ။
ငိုေနမယ္....
ေကာင္းကင္ၾကီးက ငိုေနတယ္။
ငါလည္း မ်က္ရည္က်ေနတယ္။
မ်က္ရည္စက္ေတြတာပုလဲလံုးေတြၿဖစ္မယ္ဆိုရင္
ငါဟာ ကမာေကာင္ေလးတစ္ေကာင္ပါ။
ဒါေပမယ့ ္ေလာၾကီးမွာငါေၾကာင့္လွပတဲ့
ပုလဲပုတီးေလေတြ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ငါ့မ်က္ေရေတြေၾကာင ့္ပင္လယ္ၾကီးတစ္ခုလံုး
ငံကုန္တာငါ၀န္ခံပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ငါ့ေၾကာင့္လူေတြအကုန္လံုး
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္။
သူတို႔ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔အတြက္ ငါငိုေၾကြးခဲ့ရတယ္။
ဒါေပမယ့္ ငါ၀မ္းမနည္းပါဘူး
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေလာကၾကီးမွာ
ငါအသက္ရွင္လာတာ ငိုေၾကြးဖို႔ပါ..............
ေကာင္းကင္ၾကီးက ငိုေနတယ္။
ငါလည္း မ်က္ရည္က်ေနတယ္။
မ်က္ရည္စက္ေတြတာပုလဲလံုးေတြၿဖစ္မယ္ဆိုရင္
ငါဟာ ကမာေကာင္ေလးတစ္ေကာင္ပါ။
ဒါေပမယ့ ္ေလာၾကီးမွာငါေၾကာင့္လွပတဲ့
ပုလဲပုတီးေလေတြ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ငါ့မ်က္ေရေတြေၾကာင ့္ပင္လယ္ၾကီးတစ္ခုလံုး
ငံကုန္တာငါ၀န္ခံပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ငါ့ေၾကာင့္လူေတြအကုန္လံုး
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္။
သူတို႔ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔အတြက္ ငါငိုေၾကြးခဲ့ရတယ္။
ဒါေပမယ့္ ငါ၀မ္းမနည္းပါဘူး
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေလာကၾကီးမွာ
ငါအသက္ရွင္လာတာ ငိုေၾကြးဖို႔ပါ..............
Sunday, October 14, 2007
သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္
ဒီတစ္ခါေတာ့လာလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္က်ေနာ္အရမ္း
ၾကိဳက္တဲ့ေရခဲမုန္႔နဲ႔ဧည့္ခံပါတယ္။က်ေနာ္ကငယ္ငယ္ေလးထဲက
ice-creamဆိုအရမ္းၾကိဳက္တာဗ်။အိပ္မွာဆိုရင္ေခ်ာကလက္တို႔
ဂ်ယ္လီတို႔ေရခဲေခ်ာင္းတို႔ကပ်က္တာမဟုတ္ဘူး။က်ေနာ့ေလာက္
သြားႏႈတ္ရတာလည္းက်ေနာ္ဘဲ။တစ္ခါႏႈတ္ရင္သံုးေလးေခ်ာင္းက
အနည္းဆံုး။ၾကီးလာေတာ့သူမ်ားေတြသြားေပါက္တဲ့အရြယ္က်ေတာ့
မေပါက္ေတာ့အေမကစိတ္ပူလိုက္ရတာမွမေၿပာနဲ႔။အခုေတာ့သြား
ေတြေပါက္ေနပါၿပီေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္..ဟီး။ေၾသာ္ဒါနဲ႔စကား
စပ္မိလို႔ေၿပာရဦးမယ္က်ေနာ္ငယ္ငယ္ကအရမ္းၾကိဳက္တဲ့အစား
အေသာက္တစ္ခုရွိတယ္ဗ်။က်ေနာ္ကအဲဒီအစားအေသာက္ကို
ေန႔တိုင္းစားတယ္။အဲဒါဘာလည္းသိလားအားလံုးဘဲသိမွာပါသဲ
ဗ်။အေမလစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔သဲကိုစားေတာ့တာဘဲ။မွတ္မိပါတယ္အဲ
ေန႔ပထမအေမလည္းမသိဘူးအဲေန႔က်မွဘာလို႔လည္းမသိဘူး
ဗိုက္ကအရမ္းေအာင့္လာတယ္။ေနာက္ေတာ့ေဆးခန္းသြားၿပမွ
အေမကသိတာဟီး..........။အဲေန႔ကစၿပီးေမကသဲပံုဆိုရင္အိမ္
ေရွ႕မခ်ရဲေတာ့ဘူး။အဆိုးဆံုးကေတာ့အိမ္ေဆာက္တာကအစ
သူမ်ားအိမ္ေရွ႔မွာသဲသြားၿခရတဲ့အၿဖစ္။အဲေလာက္ထိသဲကိုၾကိဳက္
တာဗ်..........ဟီဟီး^^
Saturday, October 13, 2007
Thursday, October 11, 2007
Wednesday, October 10, 2007
ကြ်န္ေတာ္ကပန္းေလးေတြကိုခ်စ္တယ္။ေလာကၾကီးမွာပန္းေလးေတြ
ၿပည့္ႏွက္ေနေစခ်င္တယ္။ပန္းေလးေတြကလူေတြကိုစိတ္ညစ္သြား
ေအာင္ဘယ္ေတာ္မွမလုပ္တတ္ဘူး။တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့သူတို႔
ဘ၀ေလးေတြကသနားဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ထင္တယ္။ဘယ္ေလာက္
ဘဲသစ္စာရွိရွိေမႊးပ်ံ႔ေနပါ့ေစတစ္ခ်ိန္က်လူတစ္ကာရဲ႔ေၿခေထာက္
ေအာက္ဘဲေရာက္သြားၾကရတာ။ပန္းေလးေတြမွာလည္းငိုတတ္
တယ္မ်က္ရည္က်တတ္တယ္အသည္းႏွလံုးရွိတယ္ဆိုတာဘယ္သူ
မွသိမွာမဟုတ္ပါဘူး။လူေတြကကိုယ့္အေပၚအၿမဲေကာင္းက်ိဳးေပး
တတ္တဲ့ပန္းေလးေတြကိုဘာလို႔နင္းေၿခၿခင္ရတာလဲဟင္....
ပန္းခ်စ္သူ.......
Tuesday, October 9, 2007
အေဖ့အလြဲမ်ား
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကိုခင္တတ္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ေနရာကေတာ့အား
လံုးလည္းသိၾကမွာပါသာေကတၿဖစ္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ့အေဖနဲ႔အေမကေတာ့ရပ္
ကြက္ထဲမွာမသိတဲ့သူမရွိဘူးဗ်။အေမကအစရုပ္ရွင္ရိုက္ဖူးတယ္ဗ်။အေဖနဲ႔အေမ
ေတြ႔ေတာ့ရုပ္ရွင္သင္တန္းမွာစေတြ႔တာဗ်။အေဖကအရမ္းကိုလြဲတဲ့လူဗ်။အေမကို
မရခင္ပိုးတုန္းကဆိုရင္ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ေဘးနားမွာ၀က္ေခ်းပံုရွိတယ္ဗ်ပဲမ်ားရင္း
မ်ားရင္းနဲ႔အဲဒီထဲကိုေခ်ာ္ၾကသြားတာဗ်။ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက၀ိုင္ၿပီးဆင္းဆယ္
ရတာေပါ့ဗ်ာ။ၿပန္တက္လာေတာ၀က္ေခ်းေတြနဲ႔အဲဒီမွာအေမကသနားၿပီးၾကိဳက္သြား
တာဗ်။အေဖရဲ႔လြဲပံုကေတာ့မေၿပာလိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။အေမ့ကိုရသြားေတာ့လည္း
ဆက္ၿပီးလြဲတာဘဲဗ်။အေမ့ကိုရေတာအေဖကေၿပာင္းၿပန္အေမ့အိမ္မွာလိုက္ေနတာဗ်
တစ္ေန႔အေမကိုလူေတြက၀ိုင္းေၿပာၾကတယ္နင္ေယာက်ာၤးရူးေနလားမသိဘူးေပါ့။အေမ
ကဘာလို႕လည္းလို႔ေမးၾကည့္ေတာ့ေတြသမွ်လူေတြအကုန္လံုးလိုက္ရယ္ၿပေနတယ္တဲ့။
အေမကရွင္ရူးေနလားေတြ႔သမွ်လူေတြကိုဘာလို႔လိုက္ရယ္ၿပေနတာလည္းလို႔ေမးေတာ့
အေဖကသာေကမွာလူမိုက္မ်ားလို႔ေၾကာက္လို႔လိုက္ရယ္ၿပေနတာတဲ့မွတ္ကေရာ။အေဖ
ကေမးြကတည္းကတစ္ကယ့္လူၾကီးလူေကာင္းအသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာထဲမွာဘဲေနရတာဆို
ေတာ့ရပ္ကြက္ထဲကအေလ့အထေတြကိုဘယ္သိပါ့မလဲေနာ္။တစ္ေန႔အဲဒီတုန္းကညဘက္
ေပါ့ဗ်ာမိသားစုေတြအကုန္လံုးထမင္းစုစားေနၾကတာဗ်ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ေလးအိမ္ေက်ာ္ငါး
အိမ္ကရန္ၿဖစ္တာဗ်ရန္ကလည္းအၾကီးအက်ယ္ကိုၿဖစ္တာဗ်။ကြ်န္အေဖကလည္းတစ္ခါမွ
အဲလိုၿဖစ္တာမေတြဖူးဘူးၾကည့္ကလည္းၾကည့္ခ်င္ထမင္းကလည္းစားရင္းတန္လန္းၾကီးၿဖစ္
ေနေတာ့ဘာမေၿပာညာမေၿပာထၿပီးအိမ္ေပၚကေနပန္းကန္္ၾကီးကိုင္ဆင္းေၿပးသြားတာဗ်ာ..။
လူေတြရန္ၿဖစ္တာကိုမၾကည့္ဘူးကြ်န္ေတာ္အေဖကို၀ိုင္းၾကည့္ၾကတာဗ်ာကြ်န္ေတာ္အေမ
ဆိုတာမနည္းဆြဲေခၚရတယ္ဗ်ာ။တစ္ကယ္ဗ်ာကြ်န္ေတာ္အေဖကအဲဒီေလာက္အေငးလည္း
သန္အလြဲလည္းသန္ဗ်။
မွတ္ခ်က္။ ။အခ်ိန္မေလာက္ေသာေၾကာင့္နည္းနည္းဘဲေရးႏိုင္သည့္အတြက္ခြင့္လႊတ္ပါရန္။
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကိုခင္တတ္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ေနရာကေတာ့အား
လံုးလည္းသိၾကမွာပါသာေကတၿဖစ္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ့အေဖနဲ႔အေမကေတာ့ရပ္
ကြက္ထဲမွာမသိတဲ့သူမရွိဘူးဗ်။အေမကအစရုပ္ရွင္ရိုက္ဖူးတယ္ဗ်။အေဖနဲ႔အေမ
ေတြ႔ေတာ့ရုပ္ရွင္သင္တန္းမွာစေတြ႔တာဗ်။အေဖကအရမ္းကိုလြဲတဲ့လူဗ်။အေမကို
မရခင္ပိုးတုန္းကဆိုရင္ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္ေဘးနားမွာ၀က္ေခ်းပံုရွိတယ္ဗ်ပဲမ်ားရင္း
မ်ားရင္းနဲ႔အဲဒီထဲကိုေခ်ာ္ၾကသြားတာဗ်။ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက၀ိုင္ၿပီးဆင္းဆယ္
ရတာေပါ့ဗ်ာ။ၿပန္တက္လာေတာ၀က္ေခ်းေတြနဲ႔အဲဒီမွာအေမကသနားၿပီးၾကိဳက္သြား
တာဗ်။အေဖရဲ႔လြဲပံုကေတာ့မေၿပာလိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။အေမ့ကိုရသြားေတာ့လည္း
ဆက္ၿပီးလြဲတာဘဲဗ်။အေမ့ကိုရေတာအေဖကေၿပာင္းၿပန္အေမ့အိမ္မွာလိုက္ေနတာဗ်
တစ္ေန႔အေမကိုလူေတြက၀ိုင္းေၿပာၾကတယ္နင္ေယာက်ာၤးရူးေနလားမသိဘူးေပါ့။အေမ
ကဘာလို႕လည္းလို႔ေမးၾကည့္ေတာ့ေတြသမွ်လူေတြအကုန္လံုးလိုက္ရယ္ၿပေနတယ္တဲ့။
အေမကရွင္ရူးေနလားေတြ႔သမွ်လူေတြကိုဘာလို႔လိုက္ရယ္ၿပေနတာလည္းလို႔ေမးေတာ့
အေဖကသာေကမွာလူမိုက္မ်ားလို႔ေၾကာက္လို႔လိုက္ရယ္ၿပေနတာတဲ့မွတ္ကေရာ။အေဖ
ကေမးြကတည္းကတစ္ကယ့္လူၾကီးလူေကာင္းအသိုင္းအ၀ိုင္းထဲမွာထဲမွာဘဲေနရတာဆို
ေတာ့ရပ္ကြက္ထဲကအေလ့အထေတြကိုဘယ္သိပါ့မလဲေနာ္။တစ္ေန႔အဲဒီတုန္းကညဘက္
ေပါ့ဗ်ာမိသားစုေတြအကုန္လံုးထမင္းစုစားေနၾကတာဗ်ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ေလးအိမ္ေက်ာ္ငါး
အိမ္ကရန္ၿဖစ္တာဗ်ရန္ကလည္းအၾကီးအက်ယ္ကိုၿဖစ္တာဗ်။ကြ်န္အေဖကလည္းတစ္ခါမွ
အဲလိုၿဖစ္တာမေတြဖူးဘူးၾကည့္ကလည္းၾကည့္ခ်င္ထမင္းကလည္းစားရင္းတန္လန္းၾကီးၿဖစ္
ေနေတာ့ဘာမေၿပာညာမေၿပာထၿပီးအိမ္ေပၚကေနပန္းကန္္ၾကီးကိုင္ဆင္းေၿပးသြားတာဗ်ာ..။
လူေတြရန္ၿဖစ္တာကိုမၾကည့္ဘူးကြ်န္ေတာ္အေဖကို၀ိုင္းၾကည့္ၾကတာဗ်ာကြ်န္ေတာ္အေမ
ဆိုတာမနည္းဆြဲေခၚရတယ္ဗ်ာ။တစ္ကယ္ဗ်ာကြ်န္ေတာ္အေဖကအဲဒီေလာက္အေငးလည္း
သန္အလြဲလည္းသန္ဗ်။
မွတ္ခ်က္။ ။အခ်ိန္မေလာက္ေသာေၾကာင့္နည္းနည္းဘဲေရးႏိုင္သည့္အတြက္ခြင့္လႊတ္ပါရန္။
Friday, October 5, 2007
အေရာင္မဲ႕ေသာ အခ်စ္
တစ္ကိုင္းထဲလည္း မနားခဲ႕ၾကရပါဘူး။ လူသားေတြအနီးမွာ ႀကီျပင္းခဲ႕ၾကရတာပါ။ ဒါေပမယ္႕ သူတို႕ အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္။ ေရာင္စဥ္ အေသြးေတြ မခြဲျခားဘူး။ ေက်းသားေလး ႏွစ္ေကာင္ရဲ႕ ခ်စ္တတ္ၾကပံုပါ ။
ခ်စ္တတ္လိုက္ၾကတာေနာ္ ...
လူသားေတြသာ ဒီလို ေရာင္စဥ္ေတြမခြဲဘဲ ခ်စ္တတ္ၾကမယ္ဆို ...
သစၥာရွိတဲ႕ အေဖၚမြန္
အမည္နာမ သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႕ ေခြးလို႕ ေခၚၾကပါတယ္ ။ တခါတရံ လူတခ်ိဳ႕ ေခြးထက္မိုက္တဲ႕သူလို႕ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ေခြးဆိုတာ သခင္႕အေပၚမွာ သစၥာရွိၾကပါတယ္။ တခါတရံ လူေတြထက္ပိုတဲ႕ ေပးဆပ္မႈေတြနဲ႕ ေက်းဇူးဆပ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕လည္း ေခြးက က်မ အခ်စ္ဆံုး တိရိစၧာန္ ျဖစ္ေနတာပါ ။
i love dogs
Subscribe to:
Posts (Atom)
