အလြဲသန္ေသာလူမ်ားအေၾကာင္း
ေၾသာ္...လူေတြလူေတြက်ေနာ့လိုလူမ်ိဳးဘယ္ႏွေယာက္ေတာင္ရွိေနၾကလဲ॥။ေလာၾကီၤးထဲမွာ လူသားေတြအေမနဲ႔အေမရွိ
မွၾကီၤးပ်င္းႏိုင္တာပါ။ဒါေပမယ္က်ေနာ္က်ေတာ့ ငယ္ငယ္ေလးထဲကအေဖနဲ႔အေမမရွိဘဲအဖြားေတြဦးေတြလက္ထဲမွာၾကီးပ်င္း
လာတာဗ်။အေမဆိုရင္က်ေနာ္ ၁တန္းထဲကႏိုင္ငံၿခားကိုထြက္သြားတာဗ်။အေဖဆိုရင္ ၿမင္ဖူးဖို႔ေ၀းေသး။အေဖက က်ေနာ္၄လ
ထဲက ထြက္သြားတာဗ်။ဘယ္သူဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ကိုယ့္အေမေတြအေဖေတြနဲ႔ ေနခ်င္မွာေပါ့ေနာ္။ဒါေပမယ္ ဘာတတ္ႏိုင္ပါ့မလဲေနာ္။
ကံ ကိုကပါလာတာကိုး။ဒါေပမယ့္လည္း က်ေနာ့ကို၀မ္းနည္းတယ္ မထင္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ေလာကၾကီးကို ေၿပာင္းၿပန္အံတုၿပီးေနလာတယ့္
လူဗ်။က်ေနာ္ကလည္း ရပ္ကြက္ထဲကငဂ်စ္(ဂ်စ္ကန္ကန္)စာရင္း၀င္ဗ်။အေဖနဲ႔အေမမရွိေတာ့လြတ္လပ္ၿခင္တိုင္းလြတ္လပ္ေနတယ္
ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။အိမ္ကိုလည္း ၿပသ၁နာ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုရွာၿပီးမွၿပန္လာတတ္တဲ့လူဗ်။တစ္ခါလည္းမွတ္မိပါေသးတယ္ဗ်ာ...
အဲဒီေန႔ကသီတင္းကြ်တ္ေန႔ဗ်။ရပ္ကြပ္ထဲမွာကေလးေတြအကုန္လံုးကမီးပန္းလႊတ္က်တာေပါ့ဗ်ာ။အဲဒီတုန္းကအေမရွိေသးတယ္
အေမနဲ႔အတူတူရႈးတိုင္းလႊတ္လိုက္တာ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ထဘီထဲကို၀င္သြားတာမနည္းေတာင္းပန္လိုက္ရတယ္ဗ်ာ။
မိန္းမၾကီးကေတာ့ ဘာၿဖစ္သြားလဲ မသိပါဘူး ထဘီကေတာ့ေပါက္သြားတယ္။အဲေလာက္ထိ မ်ိဳးနဲ႔ရိုးနဲ႔ ကိုးလြဲတာဗ်။
တစ္ပါဗ်ာတစ္ကယ့္ကိုလြဲတာ။ဦးေလးဆိုလည္း ဘယ္ေလာက္ထိလြဲလဲဆိုရင္။သူက်ေတာ့ ေတာသားဗ်။တစ္ေန႔ေပါ့ဗ်ာ....အဲဒီေန႔
ကလည္းမိုးေတြ ရြာေနတယ္။ေတာမွာဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းေပ့ါဗ်ာမိုးရြာၿပီဆိုတာနဲ႔ ေခ်ာင္းထဲေရဆင္းခ်ိဳးၾကတာေပါ့ဗ်ာ။အားလံုး
ကေရဆင္းခ်ိဳးၾက တယ္။သူၾကမွ အရာရာနဲ႔အေၾကာင္းေၾကာင္း ဘယ္လိုၿဖစ္လည္းမသိပါဘူးဖင္ထဲကိုပုဇြန္၀င္သြား တယ္တဲ့ဗ်ာ။
ပုဇြန္ကလည္းပုဇြန္ထုတ္ ၾကီးဆိုေတာ့ေသေရာေပါ့ဗ်ာ။နာလိုက္မယ္ၿဖစ္ခ်င္း။စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တိုင္းၾကက္သိမ္္းၿဖန္းၿဖန္းထမိတယ္
ဗ်ာ။အဲေလာက္ ထိလြဲတာဗ်။စဥ္းစားရင္း အားလံုးဘဲၾကက္သိမ္းထမိၾကမယ္ လို႔ထင္တယ္ဗ်ာ...။ ။