အခ်စ္အေၾကာင္း

၀ါးးးးးးးးအိပ္ရာကထသာထရတယ္။ေကြးခ်င္ေနတုန္းဘဲ။မနက္ပိုင္း အိပ္ငိုက္ရင္းသယ္ရင္းႏွင္းသဇင္ဘေလာခ့္ေလးကို
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခ်စ္အေၾကာင္း တဲ့က်ေနာ့ကိုtagထားတာေတြလိုက္တယ္။အရမ္းခ်မ္းလြန္းလို႔ လက္ေတြကေတာင့္
ေနလို႕ ဒီပိုစ့္ေလးကိုၾကိဳးစားၿပီးေရးလိုက္ပါတယ္။အခုအခ်ိန္ကစၿပီးစကားၾကီးစကားက်ယ္ေၿပာေတာ့ပါမယ္။အဟမ္း အဟမ္း

အင္း....အခ်စ္ဆိုတာ ေၿဖရွင္းမရတဲ့ပုဒ္စာတစ္ခုလို႕က်ေနာ္ထင္တယ္။တစ္ခါတစ္ရံ လြယ္မလိုလိုနဲ႕ ခက္သြားသလို တစ္ခါတစ္
ရံ ခက္မလိုလိုနဲ႕ လြယ္သြားၿပန္ေရာ။တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ့လည္း အခ်စ္ဆိုတာ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါဘဲလားလို႕ က်ေနာ္
ထင္မိတယ္။အခ်စ္ဆိုတာၾကီး ကခ်စ္လိုက္မိရင္ေတာ္ေတာ္ ခံစားရတယ္။စားလညး္သူမ်က္ႏွာ အိပ္လည္းသူ႕မ်က္ႏွာ ဘဲၿမင္ေရာင္
မိေနတယ္။လူတိုင္းမွာ ေၿပာရရင္ဆက္ေက်ာ္သက္ ေတြၿဖစ္တတ္တဲ့ ေရာဂါတစ္ခုရွိတယ္။အဲဒါအခ်စ္ေရာဂါဘဲဗ်။ေရာဂါေတြထဲမွာ
အဲဒီေရာဂါက အစိုးဆံုးဗ်။ေတာ္ေတာ္ေလး ကိုခံစားရတယ္။ဒီၾကားထဲယြန္းေၿပာသလို ပိုးဟပ္ၿဖစ္သြားတာကည္းရွိေသး.........။
တယ္ေလ ပိုးလိုက္တိုင္း သူမ်ားတစ္ကာက ဟပ္ဟပ္သြားလို႕။ကိုယ့္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့တယ္..။ၾကည့္ဘယ္ေလာက္
ေတာင္ေၾကကြဲဖို႕ေကာင္းလည္း။ကိုယ့္က ေတာ့၀မ္းနည္းၿပီးက်န္ခဲ့တယ့္အခ်ိန္ သူကေတာ့တစ္ၿခားသူတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်စ္ေနလိုက္
က်တာ။တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ဗုန္းစားၾကီးခ်စ္သြားမိတာလည္းရွိတယ္။ဘာမွ ရင္ဘတ္ထဲကို အခ်က္ေတာင္မေပးရေသးဘူး။
ၾကိဳက္သြားမိတယ္။စံုေနတာပါဘဲဗ်ာ။အခ်စ္ဟာ က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ ေရာသမေမႊ ပါဘဲဗ်ာ။ေၿပာသာေၿပာေနရတယ္ဆရာၾကီး
ေလသံနဲ႕ အေမသိသြားလို႕ ဆူရင္ဒုကၡ။ အေမ့ကို ေတာ့ သြားမတိုင္ေၿပာၾကပါနဲ႕ဗ်။ဆူမွာေၾကာက္လို႕..။ ။
ေတာ္ေသးဘီ..